ey
Görünüm
Türkçe
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]Ünlem
[düzenle]ey
- kendisine söz söylenilen kimse veya kimselerin dikkati çekilmek istendiğinde adın başına getirilen ve uzatılabilen bir seslenme sözü
- Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer. — Çanakkale Şehitlerine, M. Â. Ersoy
- Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
- usanç anlatan bir seslenme sözü
- Ey, artık çok oluyorsun!
Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "ey" maddesi
Anagramlar
[düzenle]İngilizce
[düzenle]Köken
[düzenle]Orta İngilizce ey, Eski İngilizce ǣġ, Proto-Cermence *ajją, *ajjaz, Ana Hint-Avrupa dili *ōuyo-, *h₂ōwyóm. 15. asırdan beri bilinmektir.
Söyleniş
[düzenle]- Heceleme: ey
Ad
[düzenle]ey (çoğulu eys)
İzlandaca
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]- Heceleme: ey
Ad
[düzenle]ey
- (coğrafya) ada
Zazaca
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]- Heceleme: ey
Adıl
[düzenle]ey e
Ünlem
[düzenle]ey
Kategoriler:
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe 1 heceli sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe ünlemler
- Orta İngilizce kökenli İngilizce sözcükler
- İngilizce 1 heceli sözcükler
- İngilizce sözcükler
- İngilizce adlar
- İngilizce sayılabilen adlar
- İngilizce eskimiş anlamlı sözcükler
- İzlandaca 1 heceli sözcükler
- İzlandaca sözcükler
- İzlandaca adlar
- İzlandacada coğrafya
- Zazaca 1 heceli sözcükler
- Zazaca sözcükler
- Zazaca çekimli adıllar
- Zazaca eril çekimli adıllar
- Zazaca ünlemler