ey
|
Ayrıca bakınız: -ey |
Türkçe[değiştir]
Ünlem[değiştir]
ey
- [1] kendisine söz söylenilen kimse veya kimselerin dikkati çekilmek istendiğinde adın başına getirilen ve uzatılabilen bir seslenme sözü
- Ey arkadaş!
- [2] usanç anlatan bir seslenme sözü
- Ey, artık çok oluyorsun!
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "ey" maddesi
İngilizce[değiştir]
Ad[değiştir]
ey (çoğulu eys) (çoğul: eyren)
- [1] (15. yüzyıldan beri eski) yumurta
Köken[değiştir]
- (Ana Hint-Avrupa dili): *ōuyo-, *h₂ōwyóm → (Proto-Cermence): *ajją, *ajjaz → (Eski İngilizce): ǣġ → (Orta İngilizce): ey
İzlandaca[değiştir]
Ad[değiştir]
ey
- [1] (coğrafya) ada
Zazaca[değiştir]
Adıl[değiştir]
ey
- o (eril) zamirinin belirtme hâli