İçeriğe atla

ellemek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • IPA(anahtar): /eɫ.ɫe.ˈmec/
  • Heceleme: el‧le‧mek

Eylem

[düzenle]

ellemek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi eller)

  1. elle dokunmak, tutmak
  2. örselemek, zedelemek

Çekimleme

[düzenle]

Zıt anlamlılar

[düzenle]

Türetilmiş kavramlar

[düzenle]

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Türkmence

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]
  • Heceleme: el‧le‧mek

Eylem

[düzenle]

ellemek

  1. bir şeye el ile değmek veya dokunmak, ellemek

Kaynakça

[düzenle]
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.