ekâbir

Türkçe

[e·ka:·bir]

Köken

Arapça

Ad

ekâbir (belirtme hâli ekâbiri, çoğulu ekâbirler)

1. büyükler, devlet büyükleri, ileri gelenler

   Kaymakam beyin hemen arkasında kalan ekâbiri umursamadan sıtma doktoru da kalkmıştı. - Tarık Buğra

2. kendini beğenmiş kişi

   Senin gibi ekâbir bir adam bu tür haberlerin peşinde koşturmaz." - Ahmet Ümit

Çeviriler

çeviriler

• Kürtçe: girgirek (ku), giregir (ku)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ekâbir" maddesi