dingin
Türkçe
[düzenle]Ön ad
[düzenle]dingin (karşılaştırma daha dingin, üstünlük en dingin)
- sakin, durgun
- Çevredeki çınarlar, dingin bir gariplik içinde, ağır ağır, tek tek yapraklarını dökerdi. - Attila İlhan
- hareket etmeyen, kımıldamayan
- (mecaz) gücü tükenmiş, yorgun, mecalsiz
- Dingin bir at.
Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "dingin" maddesi