dönemeç
Türkçe
[değiştir]Ad
[değiştir]dönemeç (belirtme hâli dönemeci, çoğulu dönemeçler)
- bir yolun yön değiştirdiği yer, viraj
- Saffet Bey ilk dönemeci döner dönmez, yamağın eline cep saatimi tutuşturup şiddetli emir verdim. - Aka Gündüz
- (mecaz) bir durum, tutum, davranış ve düşüncedeki aşama
Çeviriler
[değiştir]çeviriler
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "dönemeç" maddesi