dönemeç

Türkçe

Ad

dönemeç (belirtme hâli dönemeci, çoğulu dönemeçler)

[1] Bir yolun yön değiştirdiği yer.

[2] (mecaz) Bir durum, tutum, davranış ve düşüncedeki aşama.

Eş anlamlılar

[1] viraj

Örnekler

[1] "Saffet Bey ilk dönemeci döner dönmez, yamağın eline cep saatimi tutuşturup şiddetli emir verdim."- A. Gündüz.

Türk lehçeleri

• Tatarca: borılış (tt)