cem
Türkçe
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]- Heceleme: cem
Köken
[düzenle]Türkçe
Ad
[düzenle]cem (belirtme hâli cemi, çoğulu cemler)
- toplama, bir araya getirme
- Haymana'da ayrıca kuvvet cemine teşebbüs ettiler. - Atatürk
- (dil bilimi) çokluk
- (matematik) toplama
Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "cem" maddesi
Türkmence
[düzenle]Ad
[düzenle]cem
Kaynakça
[düzenle]- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
Volapük dili
[düzenle]Ad
[düzenle]cem
- (mimarlık) oda
Zazaca
[düzenle]Ad
[düzenle]cem n
- [1] (yiyecekler) öğün
Kategori:
- Türkçe 1 heceli sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede dil bilimi
- Türkçede matematik
- Türkmence sözcükler
- Türkmence adlar
- Türkmencede matematik
- Volapük dili sözcükler
- Volapük dili adlar
- Volapük dilinde mimarlık
- Türkçe dilinde artık kullanılmayan sözcükler
- Zazaca sözcükler
- Zazaca adlar
- Zazaca nötr adlar
- Zazacada yiyecekler