cem

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Cem, çem

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Heceleme: cem

Köken[değiştir]

Türkçe

[değiştir]

cem (belirtme hâli cemi, çoğulu cemler) -mi

  1. toplama, bir araya getirme
    Haymana'da ayrıca kuvvet cemine teşebbüs ettiler. - Atatürk
  2. (dil bilimi) çokluk
  3. (matematik) toplama

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]


Türkmence[değiştir]

[değiştir]

cem

  1. bir delikanlı ismi
  2. (matematik) toplam, mecmu, yekûn

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Volapük dili[değiştir]

[değiştir]

cem

  1. (mimarlık) oda