cem
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
Türkçe[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: cem
Köken[değiştir]
Türkçe
Ad[değiştir]
cem (belirtme hâli cemi, çoğulu cemler) -mi
- toplama, bir araya getirme
- Haymana'da ayrıca kuvvet cemine teşebbüs ettiler. - Atatürk
- (dil bilimi) çokluk
- (matematik) toplama
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "cem" maddesi
Türkmence[değiştir]
Ad[değiştir]
cem
Kaynakça[değiştir]
- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.
Volapük dili[değiştir]
Ad[değiştir]
cem
- (mimarlık) oda