yekûn

Türkçe

[ye·kû:·nu]

Köken

Arapça يَكُونٌ‎ (jeku:n(un))

Ad

yekûn (belirtme hâli yekûnu, çoğulu yekûnlar)

1. (matematik) toplam

   Etraftaki hurmalıkta oturan taşralı halkın yekûnu da dört, beş bin kişiyi bulur. - F. R. Atay

Sözcük birliktelikleri

• ceman yekûn, yekûn çekmek

Türetilmiş kavramlar

topyekûn

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "yekûn" maddesi

Kuzey Kürtçe

Ad

yekûn d

1. (matematik) toplam, mecmu, yekûn