bela
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
bela (belirtme hâli belayı, çoğulu belalar) bela -sı
- Büyük zarar ve sıkıntıya yol açan olay veya kimse
- Hayatta dipdiri yanmak belasından da kurtulmuştum. - Y. K. Beyatlı
- Hak edilen ceza
- Allah belasını verdi.
- İçinden çıkılması güç, mahzurlu vaziyet, felaket, musibet
- Kumar, toplum için büyük bir beladır.
- (istenmedik bir davranışa zorlayan) etki
Atasözleri[değiştir]
- (felaket, musibet): Bela gelmez kul azmayınca, kaza gelmez Hak yazmayınca
Türetilmeş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
felaket
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "bela" maddesi
Esperanto dili[değiştir]
Ad[değiştir]
bela
Gagavuzca[değiştir]
Köken[değiştir]
Ad[değiştir]
bela
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
İdo dili[değiştir]
Ön ad[değiştir]
bela