afsun

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi افسون‎ (efsûn), Farsça افسون‎ (efsûn)

Farklı yazılışlar

• efsun

Ad

afsun (belirtme hâli afsunu, çoğulu afsunlar)

1. (mitoloji) büyü

Çekimleme

afsun adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		afsun	afsunlar
belirtme		afsunu	afsunları
yönelme		afsuna	afsunlara
bulunma		afsunda	afsunlarda
ayrılma		afsundan	afsunlardan
tamlayan		afsunun	afsunların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	afsunum	afsunlarım
	belirtme	afsunumu	afsunlarımı
	yönelme	afsunuma	afsunlarıma
	bulunma	afsunumda	afsunlarımda
	ayrılma	afsunumdan	afsunlarımdan
	tamlayan	afsunumun	afsunlarımın
2. tekil	yalın	afsunun	afsunların
	belirtme	afsununu	afsunlarını
	yönelme	afsununa	afsunlarına
	bulunma	afsununda	afsunlarında
	ayrılma	afsunundan	afsunlarından
	tamlayan	afsununun	afsunlarının
3. tekil	yalın	afsunu	afsunları
	belirtme	afsununu	afsunlarını
	yönelme	afsununa	afsunlarına
	bulunma	afsununda	afsunlarında
	ayrılma	afsunundan	afsunlarından
	tamlayan	afsununun	afsunlarının
1. çoğul	yalın	afsunumuz	afsunlarımız
	belirtme	afsunumuzu	afsunlarımızı
	yönelme	afsunumuza	afsunlarımıza
	bulunma	afsunumuzda	afsunlarımızda
	ayrılma	afsunumuzdan	afsunlarımızdan
	tamlayan	afsunumuzun	afsunlarımızın
2. çoğul	yalın	afsununuz	afsunlarınız
	belirtme	afsununuzu	afsunlarınızı
	yönelme	afsununuza	afsunlarınıza
	bulunma	afsununuzda	afsunlarınızda
	ayrılma	afsununuzdan	afsunlarınızdan
	tamlayan	afsununuzun	afsunlarınızın
3. çoğul	yalın	afsunu afsunları
	belirtme	afsununu afsunlarını
	yönelme	afsununa afsunlarına
	bulunma	afsununda afsunlarında
	ayrılma	afsunundan afsunlarından
	tamlayan	afsununun afsunlarının

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "afsun" maddesi

Çeviriler

büyü — bakınız büyü