azmak

Türkçe

Eylem

azmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi azar) azmak -ar

[1] taşkınlıkta ileri gitmek, kötülüğünü artırmak

[2] (Deniz, ırmak vb. için) kabarmak, taşmak

[3] çamaşır artık ağartılamaz duruma gelmek

[4] (halk ağzı) (Gökköy ağzı) bataklık

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Türk lehçeleri

• Azerice: azmaq (az)
• Eski Türkçe: azmak (tr), kartalmak (tr)
• Kırgızca: buzuluu (ky), joldon çıguu (ky)

• Tatarca: azu (tt)
• Türkmence: azmak (tk)

Çeviriler

• Fince: raivota (fi)

Çağatayca

Eylem

[1] Başdan, yoldan şaşmak, isyan-i şekavet etmek, gümrah olmak, tahit ve lager olmak.

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem

[1] azmak

[2] Yoldan çıkmak

Türkmence

Eylem

azmak

[1] Azmak, ahlâkı bozulmak, baştan çıkmak