atamak

Türkçe

Köken

atama + -k

Söyleniş

• Heceleme: a·ta·mak

Eylem

atamak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi atar)

1. birini bir göreve getirmek, tayin etmek

Çeviriler

• Azerice: təyin etmək (az)
• Fince: nimittää (fi)
• İngilizce: [Girdi?]tpos
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: [Girdi?]tpos

• Kürtçe: [Girdi?]tpos
• Tatarca: bilgeläw (tt)

Türetilmiş kavramlar

• atayabilmek, atanmak, atatmak

Kaynaklar

• Türk Dil Kurumu: "atamak"

Çağatayca

Eylem

1. Ad, talkib-u vaz-i ism etmek, nişanlamak.

Eski Türkçe

Eylem

atamak

1. takma isim vermek, lakap vermek

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.