ana dili

Ayrıca bakınız: ana dil

Türkçe

Söyleniş

IPA: /aˈna diˈłi/

Heceleme

Heceleme: a·na di·li

Ad

ana dili (belirtme hâli ana dilini, çoğulu ana dilleri) -si

1. (dil bilimi, toplum bilimi) insanın çocukken anasından, evindekilerden ve soyca bağlı olduğu topluluktan öğrendiği dil

   İnsan, tehlike karşısında ancak ana diliyle feryat edebiliyor. - N. Hikmet

Çekimleme

ana dili adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	ana dili	ana dilleri
belirtme	ana dilini	ana dillerini
yönelme	ana diline	ana dillerine
bulunma	ana dilinde	ana dillerinde
ayrılma	ana dilinden	ana dillerinden
tamlayan	ana dilinin	ana dillerinin

Çeviriler

• Almanca: Muttersprache (de) d
• Azerice: ana dili (az)
• Baskça: ama-hizkuntza (eu)
• Danca: modersmål (da)
• Estonca: emakeel (et)
• Faroe dili: móðurmál (fo)
• Fince: äidinkieli (fi)
• Fransızca: langue maternelle (fr)
• Frizce: memmetaal (fy)
• Galce: mamiaith (cy)
• Galiçyaca: lingua materna (gl)
• Hollandaca: moedertaal (nl)
• İngilizce: mother tongue (en)
• İspanyolca: [Girdi?]tpos
• İsveççe: modersmål (sv)
• İtalyanca: madrelingua (it) d
• İzlandaca: móðurmál (is)

• Kırgızca: ана тили (ky) (ana tili)
• Kürtçe: zimanê dayikî (ku)
• Litvanca: gimtoji kalba (lt)
• Macarca: anyanyelv (hu)
• Özbekçe: ona tili (uz)
• Rusça: родной язык (ru) (rodnoj jazyk) [rodnoi jazyk]
• Somalice: luqadda hooyo (so)
• Tatarca: ana tele (tt), ана теле (tt) (ana tele)

Üst kavramlar

dil

Türetilmiş kavramlar

ana dilince, ana diliyken, ana diliyle, ana diliyse, ana dilli, ana dilsi, ana dilsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "ana dili"

Çekimli ad

[1] ana dil adının belirtme hâli, üçüncü tekil şahıs belirtme hâli.

Söyleniş

IPA: /aˈna diˈłi/

Heceleme

Heceleme: a·na di·li

Azerice

Ad

1. (dil bilimi, toplum bilimi) ana dili