acul

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi عجول‎ (acûl), Arapça عَجُول‎ (ʿacūl)

Ön ad

acul (karşılaştırma daha acul, üstünlük en acul)

1. aceleci

   Acul adam.

2. hızlı, çabuk

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "acul" maddesi

Çeviriler

aceleci — bakınız aceleci

hızlı, çabuk — bakınız hızlı