Kaynak

Ayrıca bakınız: kaynak

Türkçe

Köken

Eski Türkçe kayna‎ (kayna, “kaynamak”)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /kaj.ˈnac/
• Heceleme: Kay‧nak

Özel ad

Kaynak (belirtme hâli Kaynak'ı)

1. Bir soyadı.
2. (köyler) Bingöl ili Karlıova ilçesine bağlı köy
3. (köyler) Erzurum ili Şenkaya ilçesine bağlı köy
4. (köyler) Malatya ili Arapkir ilçesine bağlı köy
5. (köyler) Malatya ili Darende ilçesine bağlı köy

Çekimleme

Kaynak adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		Kaynak	—
belirtme		Kaynak'ı	—
yönelme		Kaynak'a	—
bulunma		Kaynak'ta	—
ayrılma		Kaynak'tan	—
tamlayan		Kaynak'ın	—
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	Kaynak'ım	—
	belirtme	Kaynak'ımı	—
	yönelme	Kaynak'ıma	—
	bulunma	Kaynak'ımda	—
	ayrılma	Kaynak'ımdan	—
	tamlayan	Kaynak'ımın	—
2. tekil	yalın	Kaynak'ın	—
	belirtme	Kaynak'ını	—
	yönelme	Kaynak'ına	—
	bulunma	Kaynak'ında	—
	ayrılma	Kaynak'ından	—
	tamlayan	Kaynak'ının	—
3. tekil	yalın	Kaynak'ı	—
	belirtme	Kaynak'ıyı	—
	yönelme	Kaynak'ıya	—
	bulunma	Kaynak'ıda	—
	ayrılma	Kaynak'ıdan	—
	tamlayan	Kaynak'ının	—
1. çoğul	yalın	Kaynak'ımız	—
	belirtme	Kaynak'ımızı	—
	yönelme	Kaynak'ımıza	—
	bulunma	Kaynak'ımızda	—
	ayrılma	Kaynak'ımızdan	—
	tamlayan	Kaynak'ımızın	—
2. çoğul	yalın	Kaynak'ınız	—
	belirtme	Kaynak'ınızı	—
	yönelme	Kaynak'ınıza	—
	bulunma	Kaynak'ınızda	—
	ayrılma	Kaynak'ınızdan	—
	tamlayan	Kaynak'ınızın	—
3. çoğul	yalın	Kaynak'ı —
	belirtme	Kaynak'ıyı —
	yönelme	Kaynak'ıya —
	bulunma	Kaynak'ıda —
	ayrılma	Kaynak'ıdan —
	tamlayan	Kaynak'ının —

Türetilmiş kavramlar

• Kaynak'ça, Kaynak'ken, Kaynak'la, Kaynak'sa, kaynakçı, kaynakçık, kaynaklı, kaynaksız

Kaynakça

• Vikipedi'de Kaynak, Arapkir
• Vikipedi'de Kaynak, Darende
• Vikipedi'de Kaynak, Karlıova
• Vikipedi'de Kaynak, Şenkaya
• Yurtsever, Erk (1997). Türkçe Adlar Derlemesi. İstanbul: Türk Dünyası Araştırma Vakfı. ISBN 975-498-112-4.