ظن

Arapça

Köken 1

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ðˤann/

Ad

ظَنّ (ẓann) e (çoğul ظُنُون‎ (ẓunūn))

1. ظَنَّ‎ (ẓanne) fiilinin mastarı (şekil I) (zan)

Çekimleme

ظَنّ (ẓann) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	ظَنّ ẓann	الظَّنّ‎ eẓ-ẓann	ظَنّ ẓann
yalın	ظَنٌّ ẓannün	الظَّنُّ‎ eẓ-ẓannü	ظَنُّ ẓannü
belirtme	ظَنًّا‎ ẓannen	الظَّنَّ‎ eẓ-ẓanne	ظَنَّ ẓanne
tamlayan	ظَنٍّ ẓannin	الظَّنِّ‎ eẓ-ẓanni	ظَنِّ ẓanni
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	ظَنَّيْن‎ ẓanneyn	الظَّنَّيْن‎ eẓ-ẓanneyn	ظَنَّيْ‎ ẓanney
yalın	ظَنَّانِ‎ ẓannāni	الظَّنَّانِ‎ eẓ-ẓannāni	ظَنَّا‎ ẓannā
belirtme	ظَنَّيْنِ‎ ẓanneyni	الظَّنَّيْنِ‎ eẓ-ẓanneyni	ظَنَّيْ‎ ẓanney
tamlayan	ظَنَّيْنِ‎ ẓanneyni	الظَّنَّيْنِ‎ eẓ-ẓanneyni	ظَنَّيْ‎ ẓanney
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	ظُنُون‎ ẓunūn	الظُّنُون‎ eẓ-ẓunūn	ظُنُون‎ ẓunūn
yalın	ظُنُونٌ‎ ẓunūnün	الظُّنُونُ‎ eẓ-ẓunūnü	ظُنُونُ‎ ẓunūnü
belirtme	ظُنُونًا‎ ẓunūnen	الظُّنُونَ‎ eẓ-ẓunūne	ظُنُونَ‎ ẓunūne
tamlayan	ظُنُونٍ‎ ẓunūnin	الظُّنُونِ‎ eẓ-ẓunūni	ظُنُونِ‎ ẓunūni

Türevleri

• Svahili: dhana

Köken 2

ظ ن ن‎ (ẓ-n-n).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ðˤan.na/

Eylem

ظَنَّ (ẓanne) I, geniş zaman يَظُنُّ‎‎ (yaẓunnü)

1. doğru olduğuna inanmak, iman etmek (farzetmek)
   • M.S. 609–632, Kur'an, 2:46
     قَالَ ٱلَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَاقُو ٱل‍لَّهِ كَم مِن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ ٱل‍لَّهِ – Onlar ki, Rablerine kavuşacaklarının ve hakikaten O'na döneceklerinin doğru olduğuna inanır.
2. düşünmek
3. şüphe etmek
4. (çift geçişli) düşünmek, farzetmek, varsaymak

Çekimleme

ظَنَّ

çekimi (biçim-I muzaaf, mastar ظَنّ)

mastar الْمَصْدَر						ظَنّ ẓann
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						ظَانّ‎ ẓānn
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَظْنُون‎ maẓnūn
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ظَنَنْتُ‎ ẓanentü	ظَنَنْتَ‎ ẓanente	ظَنَّ ẓanne		ظَنَنْتُمَا‎ ẓanentümā	ظَنَّا‎ ẓannā		ظَنَنَّا‎ ẓanennā	ظَنَنْتُمْ‎ ẓanentüm	ظَنُّوا‎ ẓannū
	dişil		ظَنَنْتِ‎ ẓanenti	ظَنَّتْ‎ ẓannet			ظَنَّتَا‎ ẓannetā			ظَنَنْتُنَّ‎ ẓanentünne	ظَنَنَّ‎ ẓanenne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَظُنُّ‎ ʾaẓunnü	تَظُنُّ‎ taẓunnü	يَظُنُّ‎ yaẓunnü		تَظُنَّانِ‎ taẓunnāni	يَظُنَّانِ‎ yaẓunnāni		نَظُنُّ‎ naẓunnü	تَظُنُّونَ‎ taẓunnūne	يَظُنُّونَ‎ yaẓunnūne
	dişil		تَظُنِّينَ‎ taẓunnīne	تَظُنُّ‎ taẓunnü			تَظُنَّانِ‎ taẓunnāni			تَظْنُنَّ‎ taẓnünne	يَظْنُنَّ‎ yaẓnünne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَظُنَّ‎ ʾaẓunne	تَظُنَّ‎ taẓunne	يَظُنَّ‎ yaẓunne		تَظُنَّا‎ taẓunnā	يَظُنَّا‎ yaẓunnā		نَظُنَّ‎ naẓunne	تَظُنُّوا‎ taẓunnū	يَظُنُّوا‎ yaẓunnū
	dişil		تَظُنِّي‎ taẓunnī	تَظُنَّ‎ taẓunne			تَظُنَّا‎ taẓunnā			تَظْنُنَّ‎ taẓnünne	يَظْنُنَّ‎ yaẓnünne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَظُنَّ‎ veya أَظُنِّ‎ veya أَظْنُنْ‎ ʾaẓunne veya ʾaẓunni veya ʾaẓnün	تَظُنَّ‎ veya تَظُنِّ‎ veya تَظْنُنْ‎ taẓunne veya taẓunni veya taẓnün	يَظُنَّ‎ veya يَظُنِّ‎ veya يَظْنُنْ‎ yaẓunne veya yaẓunni veya yaẓnün		تَظُنَّا‎ taẓunnā	يَظُنَّا‎ yaẓunnā		نَظُنَّ‎ veya نَظُنِّ‎ veya نَظْنُنْ‎ naẓunne veya naẓunni veya naẓnün	تَظُنُّوا‎ taẓunnū	يَظُنُّوا‎ yaẓunnū
	dişil		تَظُنِّي‎ taẓunnī	تَظُنَّ‎ veya تَظُنِّ‎ veya تَظْنُنْ‎ taẓunne veya taẓunni veya taẓnün			تَظُنَّا‎ taẓunnā			تَظْنُنَّ‎ taẓnünne	يَظْنُنَّ‎ yaẓnünne
emir الْأَمْر	eril		ظُنَّ veya ظُنِّ veya اُظْنُنْ‎ ẓunne veya ẓunni veya uẓnün			ظُنَّا‎ ẓunnā				ظُنُّوا‎ ẓunnū
	dişil		ظُنِّي‎ ẓunnī							اُظْنُنَّ‎ uẓnünne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	ظُنِنْتُ‎ ẓunintü	ظُنِنْتَ‎ ẓuninte	ظُنَّ ẓunne		ظُنِنْتُمَا‎ ẓunintümā	ظُنَّا‎ ẓunnā		ظُنِنَّا‎ ẓuninnā	ظُنِنْتُمْ‎ ẓunintüm	ظُنُّوا‎ ẓunnū
	dişil		ظُنِنْتِ‎ ẓuninti	ظُنَّتْ‎ ẓunnet			ظُنَّتَا‎ ẓunnetā			ظُنِنْتُنَّ‎ ẓunintünne	ظُنِنَّ‎ ẓuninne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُظَنُّ‎ ʾuẓannü	تُظَنُّ‎ tuẓannü	يُظَنُّ‎ yuẓannü		تُظَنَّانِ‎ tuẓannāni	يُظَنَّانِ‎ yuẓannāni		نُظَنُّ‎ nuẓannü	تُظَنُّونَ‎ tuẓannūne	يُظَنُّونَ‎ yuẓannūne
	dişil		تُظَنِّينَ‎ tuẓannīne	تُظَنُّ‎ tuẓannü			تُظَنَّانِ‎ tuẓannāni			تُظْنَنَّ‎ tuẓnenne	يُظْنَنَّ‎ yuẓnenne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُظَنَّ‎ ʾuẓanne	تُظَنَّ‎ tuẓanne	يُظَنَّ‎ yuẓanne		تُظَنَّا‎ tuẓannā	يُظَنَّا‎ yuẓannā		نُظَنَّ‎ nuẓanne	تُظَنُّوا‎ tuẓannū	يُظَنُّوا‎ yuẓannū
	dişil		تُظَنِّي‎ tuẓannī	تُظَنَّ‎ tuẓanne			تُظَنَّا‎ tuẓannā			تُظْنَنَّ‎ tuẓnenne	يُظْنَنَّ‎ yuẓnenne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُظَنَّ‎ veya أُظَنِّ‎ veya أُظْنَنْ‎ ʾuẓanne veya ʾuẓanni veya ʾuẓnen	تُظَنَّ‎ veya تُظَنِّ‎ veya تُظْنَنْ‎ tuẓanne veya tuẓanni veya tuẓnen	يُظَنَّ‎ veya يُظَنِّ‎ veya يُظْنَنْ‎ yuẓanne veya yuẓanni veya yuẓnen		تُظَنَّا‎ tuẓannā	يُظَنَّا‎ yuẓannā		نُظَنَّ‎ veya نُظَنِّ‎ veya نُظْنَنْ‎ nuẓanne veya nuẓanni veya nuẓnen	تُظَنُّوا‎ tuẓannū	يُظَنُّوا‎ yuẓannū
	dişil		تُظَنِّي‎ tuẓannī	تُظَنَّ‎ veya تُظَنِّ‎ veya تُظْنَنْ‎ tuẓanne veya tuẓanni veya tuẓnen			تُظَنَّا‎ tuẓannā			تُظْنَنَّ‎ tuẓnenne	يُظْنَنَّ‎ yuẓnenne

Türevleri

• Svahili: dhani

Kaynaklar

• Lane (1863). Arabic-English Lexicon.
• (1884) The Student's Arabic–English Dictionary.
• Hans Wehr (1976), “ظن”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8