شفع

Arapça

Köken

ش ف ع‎ (ş-f-ʿ).

Ad

شَفْع (şefʿ) e (çoğul أَشْفَاع‎ (ʾeşfāʿ) veya شِفَاع‎ (şifāʿ))

1. çift

   zıt anlamlısı: وَتۡر‎

   • M.S. 609–632, Kur'an, 89:1-3
     وَٱلۡفَجۡرِ، وَلَیَالٍ عَشۡرࣲ، وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ، وَٱلَّیۡلِ إِذَا یَسۡرِ. – Andolsun fecre, ve on geceye, çifte ve teke, gitmekte olan geceye [andolsun].

Çekimleme

شَفْع (şefʿ) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	شَفْع şefʿ	الشَّفْع‎ eş-şefʿ	شَفْع şefʿ
yalın	شَفْعٌ şefʿun	الشَّفْعُ‎ eş-şefʿu	شَفْعُ şefʿu
belirtme	شَفْعًا‎ şefʿan	الشَّفْعَ‎ eş-şefʿa	شَفْعَ şefʿa
tamlayan	شَفْعٍ şefʿin	الشَّفْعِ‎ eş-şefʿi	شَفْعِ şefʿi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	شَفْعَيْن‎ şefʿayn	الشَّفْعَيْن‎ eş-şefʿayn	شَفْعَيْ‎ şefʿay
yalın	شَفْعَانِ‎ şefʿāni	الشَّفْعَانِ‎ eş-şefʿāni	شَفْعَا‎ şefʿā
belirtme	شَفْعَيْنِ‎ şefʿayni	الشَّفْعَيْنِ‎ eş-şefʿayni	شَفْعَيْ‎ şefʿay
tamlayan	شَفْعَيْنِ‎ şefʿayni	الشَّفْعَيْنِ‎ eş-şefʿayni	شَفْعَيْ‎ şefʿay
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَشْفَاع‎‎; شِفَاع‎ ʾeşfāʿ‎; şifāʿ	الْأَشْفَاع‎‎; الشِّفَاع‎ el-ʾeşfāʿ‎; eş-şifāʿ	أَشْفَاع‎‎; شِفَاع‎ ʾeşfāʿ‎; şifāʿ
yalın	أَشْفَاعٌ‎‎; شِفَاعٌ‎ ʾeşfāʿun‎; şifāʿun	الْأَشْفَاعُ‎‎; الشِّفَاعُ‎ el-ʾeşfāʿu‎; eş-şifāʿu	أَشْفَاعُ‎‎; شِفَاعُ‎ ʾeşfāʿu‎; şifāʿu
belirtme	أَشْفَاعًا‎‎; شِفَاعًا‎ ʾeşfāʿan‎; şifāʿan	الْأَشْفَاعَ‎‎; الشِّفَاعَ‎ el-ʾeşfāʿa‎; eş-şifāʿa	أَشْفَاعَ‎‎; شِفَاعَ‎ ʾeşfāʿa‎; şifāʿa
tamlayan	أَشْفَاعٍ‎‎; شِفَاعٍ‎ ʾeşfāʿin‎; şifāʿin	الْأَشْفَاعِ‎‎; الشِّفَاعِ‎ el-ʾeşfāʿi‎; eş-şifāʿi	أَشْفَاعِ‎‎; شِفَاعِ‎ ʾeşfāʿi‎; şifāʿi

Ad

شَفْع (şefʿ) e

1. شَفَعَ‎ (şefaʿa) fiilinin mastarı (şekil I)

Çekimleme

شَفْع (şefʿ) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	شَفْع şefʿ	الشَّفْع‎ eş-şefʿ	شَفْع şefʿ
yalın	شَفْعٌ şefʿun	الشَّفْعُ‎ eş-şefʿu	شَفْعُ şefʿu
belirtme	شَفْعًا‎ şefʿan	الشَّفْعَ‎ eş-şefʿa	شَفْعَ şefʿa
tamlayan	شَفْعٍ şefʿin	الشَّفْعِ‎ eş-şefʿi	شَفْعِ şefʿi

Eylem

شَفَعَ (şefaʿa) I, geniş zaman يَشْفَعُ‎‎ (yeşfaʿu)

1. eklemek; ikiye katlamak

Çekimleme

شَفَعَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar شَفْع)

mastar الْمَصْدَر						شَفْع şefʿ
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						شَافِع‎ şāfiʿ
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَشْفُوع‎ meşfūʿ
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	شَفَعْتُ‎ şefaʿtü	شَفَعْتَ‎ şefaʿte	شَفَعَ şefaʿa		شَفَعْتُمَا‎ şefaʿtümā	شَفَعَا‎ şefaʿā		شَفَعْنَا‎ şefaʿnā	شَفَعْتُمْ‎ şefaʿtüm	شَفَعُوا‎ şefaʿū
	dişil		شَفَعْتِ‎ şefaʿti	شَفَعَتْ‎ şefaʿat			شَفَعَتَا‎ şefaʿatā			شَفَعْتُنَّ‎ şefaʿtünne	شَفَعْنَ‎ şefaʿne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَشْفَعُ‎ ʾeşfaʿu	تَشْفَعُ‎ teşfaʿu	يَشْفَعُ‎ yeşfaʿu		تَشْفَعَانِ‎ teşfaʿāni	يَشْفَعَانِ‎ yeşfaʿāni		نَشْفَعُ‎ neşfaʿu	تَشْفَعُونَ‎ teşfaʿūne	يَشْفَعُونَ‎ yeşfaʿūne
	dişil		تَشْفَعِينَ‎ teşfaʿīne	تَشْفَعُ‎ teşfaʿu			تَشْفَعَانِ‎ teşfaʿāni			تَشْفَعْنَ‎ teşfaʿne	يَشْفَعْنَ‎ yeşfaʿne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَشْفَعَ‎ ʾeşfaʿa	تَشْفَعَ‎ teşfaʿa	يَشْفَعَ‎ yeşfaʿa		تَشْفَعَا‎ teşfaʿā	يَشْفَعَا‎ yeşfaʿā		نَشْفَعَ‎ neşfaʿa	تَشْفَعُوا‎ teşfaʿū	يَشْفَعُوا‎ yeşfaʿū
	dişil		تَشْفَعِي‎ teşfaʿī	تَشْفَعَ‎ teşfaʿa			تَشْفَعَا‎ teşfaʿā			تَشْفَعْنَ‎ teşfaʿne	يَشْفَعْنَ‎ yeşfaʿne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَشْفَعْ‎ ʾeşfaʿ	تَشْفَعْ‎ teşfaʿ	يَشْفَعْ‎ yeşfaʿ		تَشْفَعَا‎ teşfaʿā	يَشْفَعَا‎ yeşfaʿā		نَشْفَعْ‎ neşfaʿ	تَشْفَعُوا‎ teşfaʿū	يَشْفَعُوا‎ yeşfaʿū
	dişil		تَشْفَعِي‎ teşfaʿī	تَشْفَعْ‎ teşfaʿ			تَشْفَعَا‎ teşfaʿā			تَشْفَعْنَ‎ teşfaʿne	يَشْفَعْنَ‎ yeşfaʿne
emir الْأَمْر	eril		اِشْفَعْ‎ işfaʿ			اِشْفَعَا‎ işfaʿā				اِشْفَعُوا‎ işfaʿū
	dişil		اِشْفَعِي‎ işfaʿī							اِشْفَعْنَ‎ işfaʿne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	شُفِعْتُ‎ şüfiʿtü	شُفِعْتَ‎ şüfiʿte	شُفِعَ şüfiʿa		شُفِعْتُمَا‎ şüfiʿtümā	شُفِعَا‎ şüfiʿā		شُفِعْنَا‎ şüfiʿnā	شُفِعْتُمْ‎ şüfiʿtüm	شُفِعُوا‎ şüfiʿū
	dişil		شُفِعْتِ‎ şüfiʿti	شُفِعَتْ‎ şüfiʿat			شُفِعَتَا‎ şüfiʿatā			شُفِعْتُنَّ‎ şüfiʿtünne	شُفِعْنَ‎ şüfiʿne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُشْفَعُ‎ ʾüşfaʿu	تُشْفَعُ‎ tüşfaʿu	يُشْفَعُ‎ yüşfaʿu		تُشْفَعَانِ‎ tüşfaʿāni	يُشْفَعَانِ‎ yüşfaʿāni		نُشْفَعُ‎ nüşfaʿu	تُشْفَعُونَ‎ tüşfaʿūne	يُشْفَعُونَ‎ yüşfaʿūne
	dişil		تُشْفَعِينَ‎ tüşfaʿīne	تُشْفَعُ‎ tüşfaʿu			تُشْفَعَانِ‎ tüşfaʿāni			تُشْفَعْنَ‎ tüşfaʿne	يُشْفَعْنَ‎ yüşfaʿne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُشْفَعَ‎ ʾüşfaʿa	تُشْفَعَ‎ tüşfaʿa	يُشْفَعَ‎ yüşfaʿa		تُشْفَعَا‎ tüşfaʿā	يُشْفَعَا‎ yüşfaʿā		نُشْفَعَ‎ nüşfaʿa	تُشْفَعُوا‎ tüşfaʿū	يُشْفَعُوا‎ yüşfaʿū
	dişil		تُشْفَعِي‎ tüşfaʿī	تُشْفَعَ‎ tüşfaʿa			تُشْفَعَا‎ tüşfaʿā			تُشْفَعْنَ‎ tüşfaʿne	يُشْفَعْنَ‎ yüşfaʿne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُشْفَعْ‎ ʾüşfaʿ	تُشْفَعْ‎ tüşfaʿ	يُشْفَعْ‎ yüşfaʿ		تُشْفَعَا‎ tüşfaʿā	يُشْفَعَا‎ yüşfaʿā		نُشْفَعْ‎ nüşfaʿ	تُشْفَعُوا‎ tüşfaʿū	يُشْفَعُوا‎ yüşfaʿū
	dişil		تُشْفَعِي‎ tüşfaʿī	تُشْفَعْ‎ tüşfaʿ			تُشْفَعَا‎ tüşfaʿā			تُشْفَعْنَ‎ tüşfaʿne	يُشْفَعْنَ‎ yüşfaʿne

Eylem

شَفَعَ (şefaʿa) I, geniş zaman يَشْفَعُ‎‎ (yeşfaʿu)

1. aracılık etmek

Çekimleme

شَفَعَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar شَفَاعَة)

mastar الْمَصْدَر						شَفَاعَة‎ şefāʿa
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						شَافِع‎ şāfiʿ
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَشْفُوع‎ meşfūʿ
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	شَفَعْتُ‎ şefaʿtü	شَفَعْتَ‎ şefaʿte	شَفَعَ şefaʿa		شَفَعْتُمَا‎ şefaʿtümā	شَفَعَا‎ şefaʿā		شَفَعْنَا‎ şefaʿnā	شَفَعْتُمْ‎ şefaʿtüm	شَفَعُوا‎ şefaʿū
	dişil		شَفَعْتِ‎ şefaʿti	شَفَعَتْ‎ şefaʿat			شَفَعَتَا‎ şefaʿatā			شَفَعْتُنَّ‎ şefaʿtünne	شَفَعْنَ‎ şefaʿne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَشْفَعُ‎ ʾeşfaʿu	تَشْفَعُ‎ teşfaʿu	يَشْفَعُ‎ yeşfaʿu		تَشْفَعَانِ‎ teşfaʿāni	يَشْفَعَانِ‎ yeşfaʿāni		نَشْفَعُ‎ neşfaʿu	تَشْفَعُونَ‎ teşfaʿūne	يَشْفَعُونَ‎ yeşfaʿūne
	dişil		تَشْفَعِينَ‎ teşfaʿīne	تَشْفَعُ‎ teşfaʿu			تَشْفَعَانِ‎ teşfaʿāni			تَشْفَعْنَ‎ teşfaʿne	يَشْفَعْنَ‎ yeşfaʿne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَشْفَعَ‎ ʾeşfaʿa	تَشْفَعَ‎ teşfaʿa	يَشْفَعَ‎ yeşfaʿa		تَشْفَعَا‎ teşfaʿā	يَشْفَعَا‎ yeşfaʿā		نَشْفَعَ‎ neşfaʿa	تَشْفَعُوا‎ teşfaʿū	يَشْفَعُوا‎ yeşfaʿū
	dişil		تَشْفَعِي‎ teşfaʿī	تَشْفَعَ‎ teşfaʿa			تَشْفَعَا‎ teşfaʿā			تَشْفَعْنَ‎ teşfaʿne	يَشْفَعْنَ‎ yeşfaʿne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَشْفَعْ‎ ʾeşfaʿ	تَشْفَعْ‎ teşfaʿ	يَشْفَعْ‎ yeşfaʿ		تَشْفَعَا‎ teşfaʿā	يَشْفَعَا‎ yeşfaʿā		نَشْفَعْ‎ neşfaʿ	تَشْفَعُوا‎ teşfaʿū	يَشْفَعُوا‎ yeşfaʿū
	dişil		تَشْفَعِي‎ teşfaʿī	تَشْفَعْ‎ teşfaʿ			تَشْفَعَا‎ teşfaʿā			تَشْفَعْنَ‎ teşfaʿne	يَشْفَعْنَ‎ yeşfaʿne
emir الْأَمْر	eril		اِشْفَعْ‎ işfaʿ			اِشْفَعَا‎ işfaʿā				اِشْفَعُوا‎ işfaʿū
	dişil		اِشْفَعِي‎ işfaʿī							اِشْفَعْنَ‎ işfaʿne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	شُفِعْتُ‎ şüfiʿtü	شُفِعْتَ‎ şüfiʿte	شُفِعَ şüfiʿa		شُفِعْتُمَا‎ şüfiʿtümā	شُفِعَا‎ şüfiʿā		شُفِعْنَا‎ şüfiʿnā	شُفِعْتُمْ‎ şüfiʿtüm	شُفِعُوا‎ şüfiʿū
	dişil		شُفِعْتِ‎ şüfiʿti	شُفِعَتْ‎ şüfiʿat			شُفِعَتَا‎ şüfiʿatā			شُفِعْتُنَّ‎ şüfiʿtünne	شُفِعْنَ‎ şüfiʿne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُشْفَعُ‎ ʾüşfaʿu	تُشْفَعُ‎ tüşfaʿu	يُشْفَعُ‎ yüşfaʿu		تُشْفَعَانِ‎ tüşfaʿāni	يُشْفَعَانِ‎ yüşfaʿāni		نُشْفَعُ‎ nüşfaʿu	تُشْفَعُونَ‎ tüşfaʿūne	يُشْفَعُونَ‎ yüşfaʿūne
	dişil		تُشْفَعِينَ‎ tüşfaʿīne	تُشْفَعُ‎ tüşfaʿu			تُشْفَعَانِ‎ tüşfaʿāni			تُشْفَعْنَ‎ tüşfaʿne	يُشْفَعْنَ‎ yüşfaʿne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُشْفَعَ‎ ʾüşfaʿa	تُشْفَعَ‎ tüşfaʿa	يُشْفَعَ‎ yüşfaʿa		تُشْفَعَا‎ tüşfaʿā	يُشْفَعَا‎ yüşfaʿā		نُشْفَعَ‎ nüşfaʿa	تُشْفَعُوا‎ tüşfaʿū	يُشْفَعُوا‎ yüşfaʿū
	dişil		تُشْفَعِي‎ tüşfaʿī	تُشْفَعَ‎ tüşfaʿa			تُشْفَعَا‎ tüşfaʿā			تُشْفَعْنَ‎ tüşfaʿne	يُشْفَعْنَ‎ yüşfaʿne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُشْفَعْ‎ ʾüşfaʿ	تُشْفَعْ‎ tüşfaʿ	يُشْفَعْ‎ yüşfaʿ		تُشْفَعَا‎ tüşfaʿā	يُشْفَعَا‎ yüşfaʿā		نُشْفَعْ‎ nüşfaʿ	تُشْفَعُوا‎ tüşfaʿū	يُشْفَعُوا‎ yüşfaʿū
	dişil		تُشْفَعِي‎ tüşfaʿī	تُشْفَعْ‎ tüşfaʿ			تُشْفَعَا‎ tüşfaʿā			تُشْفَعْنَ‎ tüşfaʿne	يُشْفَعْنَ‎ yüşfaʿne