İçeriğe atla

حسن

Vikisözlük sitesinden

Arapça

[düzenle]

Köken

[düzenle]

ح س ن (ḥ-s-n) kökünden türemiştir.

Söyleniş 1

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

حَسُنَ (ḥasüne) I, geniş zaman يَحْسُنُ‎ (yaḥsünü)

  1. güzelleşmek
Çekimleme
[düzenle]

Söyleniş 2

[düzenle]

حُسْن (ḥusn) e

  1. güzellik
Çekimleme
[düzenle]

Söyleniş 3

[düzenle]

Ön ad

[düzenle]

حَسَن (ḥasen) (dişil حَسَنَة (ḥasene), genel çoğul حِسَان (ḥisān), üstünlük أَحْسَن (ʾaḥsen))

  1. iyi
  2. güzel

Özel ad

[düzenle]

حَسَن (ḥasen) e

  1. Bir erkek adı. Hasan

Söyleniş 4

[düzenle]

Eylem

[düzenle]

حَسَّنَ (ḥassene) II, geniş zaman يُحَسِّنُ‎ (yuḥassinü)

  1. iyilik yapmak
Çekimleme
[düzenle]

Osmanlı Türkçesi

[düzenle]

Köken 1

[düzenle]

Arapça حُسْن (ḥusn).

حسن (hüsn)

  1. güzellik

Köken 2

[düzenle]

Arapça حَسَن (ḥasen)

Özel ad

[düzenle]

حسن (Hasan)

  1. Bir erkek adı.

Osmanlı Türkçesi

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ön ad

[düzenle]

حسن (hasen)

  1. güzel.

Yazılışlar

[düzenle]
حسن

Köken

[düzenle]

Arapça