حج

Arabic

Etymology

ح ج ج‎ (ḥ-c-c). İbranice חַג‎ (“bayram günü”) , Süryanice ܚܓܐ‎ (“bayram”) , Süryanice ܚܳܓ‎ (“gezinmek”) , Geez dili ሕግ (ḥəg, “kanun”) , Geez dili ሐገገ (ḥägägä, “karara bağlamak, yasamak”) ile kıyaslayın.

Ad

حَجّ (ḥacc) e (çoğul -‎ (-))

1. حَجَّ‎ (ḥacce) kelimesinden isim
2. (din, İslâm) hac

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ħad͡ʒd͡ʒ/
  • (Fas): IPA^(anahtar): /ħaʒʒ/
  • (Kuzey Levanten): IPA^(anahtar): /ħaʒʒ/
  • (Mısır): IPA^(anahtar): /ħaɡɡ/

Çekimleme

حَجّ (ḥacc) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	حَجّ ḥacc	الْحَجّ‎ el-ḥacc	حَجّ ḥacc
yalın	حَجٌّ ḥaccün	الْحَجُّ‎ el-ḥaccü	حَجُّ ḥaccü
belirtme	حَجًّا‎ ḥaccen	الْحَجَّ‎ el-ḥacce	حَجَّ ḥacce
tamlayan	حَجٍّ ḥaccin	الْحَجِّ‎ el-ḥacci	حَجِّ ḥacci

Eş anlamlılar

• حِجَّة‎ (ḥicce)

İlgili kavramlar

• اِحْتِجَاج‎ (iḥticāc)
• تَحَجُّج‎ (taḥaccüc)
• حَاجّ‎ (ḥācc)
• حَجَاج‎ (ḥacāc)
• حُجَّة‎ (ḥucce)
• حُجِّيَّة‎ (ḥucciyye) (otorite)
• ذُو الْحِجَّة‎ (ẕū el-ḥicce)
• مُحْتَجّ‎ (muḥtecc)
• مَحَجّ‎ (maḥacc)
• مَحَجَّة‎ (maḥacce)

Ek okumalar

• Arapça Vikipedi'de حج

Eylem

حَجَّ (ḥacce) I, geniş zaman يَحُجُّ‎‎ (yaḥuccü)

1. mağlup etmek, yenmek; müdafaa etmek {{şerh|argümanlar, deliller, v.s. ile)
2. ikna etmek
3. (din, İslâm) hac etmek
4. (bir yere) doğru gitmek, ziyaret etmek, tamir etmek (eskimiş)

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ħad͡ʒ.d͡ʒa/

Çekimleme

حَجَّ

çekimi (biçim-I muzaaf, mastar حَجّ)

mastar الْمَصْدَر						حَجّ ḥacc
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						حَاجّ‎ ḥācc
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مَحْجُوج‎ maḥcūc
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	حَجَجْتُ‎ ḥacectü	حَجَجْتَ‎ ḥacecte	حَجَّ ḥacce		حَجَجْتُمَا‎ ḥacectümā	حَجَّا‎ ḥaccā		حَجَجْنَا‎ ḥacecnā	حَجَجْتُمْ‎ ḥacectüm	حَجُّوا‎ ḥaccū
	dişil		حَجَجْتِ‎ ḥacecti	حَجَّتْ‎ ḥaccet			حَجَّتَا‎ ḥaccetā			حَجَجْتُنَّ‎ ḥacectünne	حَجَجْنَ‎ ḥacecne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَحُجُّ‎ ʾaḥuccü	تَحُجُّ‎ taḥuccü	يَحُجُّ‎ yaḥuccü		تَحُجَّانِ‎ taḥuccāni	يَحُجَّانِ‎ yaḥuccāni		نَحُجُّ‎ naḥuccü	تَحُجُّونَ‎ taḥuccūne	يَحُجُّونَ‎ yaḥuccūne
	dişil		تَحُجِّينَ‎ taḥuccīne	تَحُجُّ‎ taḥuccü			تَحُجَّانِ‎ taḥuccāni			تَحْجُجْنَ‎ taḥcücne	يَحْجُجْنَ‎ yaḥcücne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَحُجَّ‎ ʾaḥucce	تَحُجَّ‎ taḥucce	يَحُجَّ‎ yaḥucce		تَحُجَّا‎ taḥuccā	يَحُجَّا‎ yaḥuccā		نَحُجَّ‎ naḥucce	تَحُجُّوا‎ taḥuccū	يَحُجُّوا‎ yaḥuccū
	dişil		تَحُجِّي‎ taḥuccī	تَحُجَّ‎ taḥucce			تَحُجَّا‎ taḥuccā			تَحْجُجْنَ‎ taḥcücne	يَحْجُجْنَ‎ yaḥcücne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَحُجَّ‎ veya أَحُجِّ‎ veya أَحْجُجْ‎ ʾaḥucce veya ʾaḥucci veya ʾaḥcüc	تَحُجَّ‎ veya تَحُجِّ‎ veya تَحْجُجْ‎ taḥucce veya taḥucci veya taḥcüc	يَحُجَّ‎ veya يَحُجِّ‎ veya يَحْجُجْ‎ yaḥucce veya yaḥucci veya yaḥcüc		تَحُجَّا‎ taḥuccā	يَحُجَّا‎ yaḥuccā		نَحُجَّ‎ veya نَحُجِّ‎ veya نَحْجُجْ‎ naḥucce veya naḥucci veya naḥcüc	تَحُجُّوا‎ taḥuccū	يَحُجُّوا‎ yaḥuccū
	dişil		تَحُجِّي‎ taḥuccī	تَحُجَّ‎ veya تَحُجِّ‎ veya تَحْجُجْ‎ taḥucce veya taḥucci veya taḥcüc			تَحُجَّا‎ taḥuccā			تَحْجُجْنَ‎ taḥcücne	يَحْجُجْنَ‎ yaḥcücne
emir الْأَمْر	eril		حُجَّ veya حُجِّ veya اُحْجُجْ‎ ḥucce veya ḥucci veya uḥcüc			حُجَّا‎ ḥuccā				حُجُّوا‎ ḥuccū
	dişil		حُجِّي‎ ḥuccī							اُحْجُجْنَ‎ uḥcücne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	حُجِجْتُ‎ ḥucictü	حُجِجْتَ‎ ḥucicte	حُجَّ ḥucce		حُجِجْتُمَا‎ ḥucictümā	حُجَّا‎ ḥuccā		حُجِجْنَا‎ ḥucicnā	حُجِجْتُمْ‎ ḥucictüm	حُجُّوا‎ ḥuccū
	dişil		حُجِجْتِ‎ ḥucicti	حُجَّتْ‎ ḥuccet			حُجَّتَا‎ ḥuccetā			حُجِجْتُنَّ‎ ḥucictünne	حُجِجْنَ‎ ḥucicne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُحَجُّ‎ ʾuḥaccü	تُحَجُّ‎ tuḥaccü	يُحَجُّ‎ yuḥaccü		تُحَجَّانِ‎ tuḥaccāni	يُحَجَّانِ‎ yuḥaccāni		نُحَجُّ‎ nuḥaccü	تُحَجُّونَ‎ tuḥaccūne	يُحَجُّونَ‎ yuḥaccūne
	dişil		تُحَجِّينَ‎ tuḥaccīne	تُحَجُّ‎ tuḥaccü			تُحَجَّانِ‎ tuḥaccāni			تُحْجَجْنَ‎ tuḥcecne	يُحْجَجْنَ‎ yuḥcecne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُحَجَّ‎ ʾuḥacce	تُحَجَّ‎ tuḥacce	يُحَجَّ‎ yuḥacce		تُحَجَّا‎ tuḥaccā	يُحَجَّا‎ yuḥaccā		نُحَجَّ‎ nuḥacce	تُحَجُّوا‎ tuḥaccū	يُحَجُّوا‎ yuḥaccū
	dişil		تُحَجِّي‎ tuḥaccī	تُحَجَّ‎ tuḥacce			تُحَجَّا‎ tuḥaccā			تُحْجَجْنَ‎ tuḥcecne	يُحْجَجْنَ‎ yuḥcecne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُحَجَّ‎ veya أُحَجِّ‎ veya أُحْجَجْ‎ ʾuḥacce veya ʾuḥacci veya ʾuḥcec	تُحَجَّ‎ veya تُحَجِّ‎ veya تُحْجَجْ‎ tuḥacce veya tuḥacci veya tuḥcec	يُحَجَّ‎ veya يُحَجِّ‎ veya يُحْجَجْ‎ yuḥacce veya yuḥacci veya yuḥcec		تُحَجَّا‎ tuḥaccā	يُحَجَّا‎ yuḥaccā		نُحَجَّ‎ veya نُحَجِّ‎ veya نُحْجَجْ‎ nuḥacce veya nuḥacci veya nuḥcec	تُحَجُّوا‎ tuḥaccū	يُحَجُّوا‎ yuḥaccū
	dişil		تُحَجِّي‎ tuḥaccī	تُحَجَّ‎ veya تُحَجِّ‎ veya تُحْجَجْ‎ tuḥacce veya tuḥacci veya tuḥcec			تُحَجَّا‎ tuḥaccā			تُحْجَجْنَ‎ tuḥcecne	يُحْجَجْنَ‎ yuḥcecne

Kaynakça

• Şablon:kaynak-Dozy
• Şablon:kaynak-Freytag
• Lane (1863). Arabic-English Lexicon.
• Hans Wehr (1976), “حج”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça حَجّ‎ (ḥacc)

Ad

حج (hacc)

1. (İslâm) hac

Çekimleme

حج‎ (hacc) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	حج‎ hacc	حجلر‎ hacclar
belirtme	حجی‎ haccı	حجلری‎ haccları
yönelme	حجه‎ hacca	حجلره‎ hacclara
bulunma	حجده‎ haccda	حجلرده‎ hacclarda
ayrılma	حجدن‎ haccdan	حجلردن‎ hacclardan
tamlayan	حجڭ‎ haccın	حجلرڭ‎ haccların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	حجم‎ haccım	حجلرم‎ hacclarım
2. tekil (senin)	حجڭ‎ haccın	حجلرڭ‎ haccların
3. tekil (onun)	حجی‎ haccı	حجلری‎ haccları
1. çoğul (bizim)	حجمز‎ haccımız	حجلرمز‎ hacclarımız
2. çoğul (sizin)	حجڭز‎ haccınız	حجلرڭز‎ hacclarınız
3. çoğul (onların)	حجی‎ haccı حجلری‎ haccları