şaka

Ayrıca bakınız: saka, šaka

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): ʃaˈka, ʃakaˈlaɾ

Heceleme

Heceleme: şa‧ka

Ad

şaka (belirtme hâli şakayı, çoğulu şakalar) -sı

1. güldürmek, eğlendirmek amacıyla karşısındakini kırmadan yapılan hareket ya da söylenen söz, latife

   Şaka ettiğini ama şakanın tadını kaçırdığını söylüyordu. - A. Kutlu

Çeviriler

çeviriler

• Almanca: Spaß (de) e
• Azerice: zarafat (az)
• Arapça: دُعَابَة‎ (ar) e (duʕa:be(tun))
• Fince: pilapuhe (fi), leikinlasku (fi)
• İngilizce: jest (en), joke (en)

Türetilmiş kavramlar

• şakaca, şakacı, şakacık, şakalı, şakası, şakasız, şakayken, şakayla, şakaysa

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "şaka" maddesi

Çağatayca

Ad

1. aşuri, ziyade
2. mashara, divane