ürkmek

Vikisözlük sitesinden

Türkçe[değiştir]

Eylem[değiştir]

ürkmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi ürker) -er

  1. bir şeyden korkup sıçramak, tevahhuş etmek
    Gölgesinden ürkmüş bir Arap atı gibi şahlandı. - Ömer Seyfettin
  2. şaşkınlık ve korku duymak
    Anası sabaha kadar saçlarını tarıyor, düşünüyor, ürküyordu. - Yaşar Kemal
  3. ağaç meyve vermemek
    Şeftaliler bu yıl ürkmüş.
  4. (mecaz) çekinmek
    Yaramaz çocuk tutumundan her zaman ürkerdi. - Haldun Taner

Çeviriler[değiştir]

Kaynakça[değiştir]


Türkmence[değiştir]

Eylem[değiştir]

ürkmek

  1. ürkmek (hayvan)

Kaynakça[değiştir]

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Eski Türkçe[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem[değiştir]

  1. ürkmek