ardıl

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): aɾˈdɯl
• Heceleme: ar‧dıl

Ad

ardıl (belirtme hâli ardılı, çoğulu ardıllar)

• birinin ardından gelip onun yerine geçen kimse
• (mantık) çıkarımda varılan netice

Çekimleme

ardıl adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		ardıl	ardıllar
belirtme		ardılı	ardılları
yönelme		ardıla	ardıllara
bulunma		ardılda	ardıllarda
ayrılma		ardıldan	ardıllardan
tamlayan		ardılın	ardılların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	ardılım	ardıllarım
	belirtme	ardılımı	ardıllarımı
	yönelme	ardılıma	ardıllarıma
	bulunma	ardılımda	ardıllarımda
	ayrılma	ardılımdan	ardıllarımdan
	tamlayan	ardılımın	ardıllarımın
2. tekil	yalın	ardılın	ardılların
	belirtme	ardılını	ardıllarını
	yönelme	ardılına	ardıllarına
	bulunma	ardılında	ardıllarında
	ayrılma	ardılından	ardıllarından
	tamlayan	ardılının	ardıllarının
3. tekil	yalın	ardılı	ardılları
	belirtme	ardılıyı	ardıllarını
	yönelme	ardılıya	ardıllarına
	bulunma	ardılıda	ardıllarında
	ayrılma	ardılıdan	ardıllarından
	tamlayan	ardılının	ardıllarının
1. çoğul	yalın	ardılımız	ardıllarımız
	belirtme	ardılımızı	ardıllarımızı
	yönelme	ardılımıza	ardıllarımıza
	bulunma	ardılımızda	ardıllarımızda
	ayrılma	ardılımızdan	ardıllarımızdan
	tamlayan	ardılımızın	ardıllarımızın
2. çoğul	yalın	ardılınız	ardıllarınız
	belirtme	ardılınızı	ardıllarınızı
	yönelme	ardılınıza	ardıllarınıza
	bulunma	ardılınızda	ardıllarınızda
	ayrılma	ardılınızdan	ardıllarınızdan
	tamlayan	ardılınızın	ardıllarınızın
3. çoğul	yalın	ardılı ardılları
	belirtme	ardılıyı ardıllarını
	yönelme	ardılıya ardıllarına
	bulunma	ardılıda ardıllarında
	ayrılma	ardılıdan ardıllarından
	tamlayan	ardılının ardıllarının

Eş anlamlılar

• (birinin ardından gelip onun yerine geçen kimse): halef

Karşıt anlamlılar

• (birinin ardından gelip onun yerine geçen kimse): öncel

Çeviriler

halef — bakınız halef

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ardıl" maddesi