çıyan
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Eski Türkçe çadan (çadan)
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
çıyan (belirtme hâli çıyanı, çoğulu çıyanlar)
- (böcekler, zooloji) eklem bacaklılardan sarımtırak renkte, zehirli böcek.
Çekimleme[değiştir]
çıyan adının çekimi
Bilimsel adı[değiştir]
Üst kavramlar[değiştir]
Atasözleri[değiştir]
Deyimler[değiştir]
Sözcük birliktelikleri[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çıyan
|
Ek okumalar[değiştir]
- Vikipedi'de çıyan
Ön ad[değiştir]
çıyan (karşılaştırma daha çıyan, üstünlük en çıyan)
- (mecaz) hain
- Damadım için söylüyorsan, sen de bilirsin ki ne akreptir ne de çıyan. — E. E. Talu
Kaynakça[değiştir]
- Atalay, Besim (1945). Ettuhfet-üz-Zekiyye Fil-Lugat-it-Türkiye. İstanbul: Klişecilik ve Matbaacılık T.A.Ş..
- Tietze, Andreas (2002). Tarihi ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Lugatı. İstanbul: Simurg Yayınevi. ISBN 975-7172-56-1.
- Türk Dil Kurumuna göre "çıyan" maddesi