yavru
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
yavru (belirtme hâli yavruyu, çoğulu yavrular), sahiplik şekli yavru -su
- (aile, primatlar) Çocuk
- Korkarak arkasına baktığı zaman yavrusunun bir kartalın pençeleri arasında, bulutlara doğru süzülüp yükseldiğini gördü. — A. H. Müftüoğlu
- (argo) Güzel, alımlı genç kız.
- (hayvanlar) Hayvanın yaş olarak küçüğü, yeni doğmuş hayvan
- Kedi yavrusu annesinin kuyruğuyla oynuyor.
- Kuş yavrusu yuvadan aşağı düşünce bahçıvan merdiveni getirip kuşu yuvasına iade etti.
- (mecaz) Bir şeyin küçüğü; kuzu
- Ev, bodrumu, tavan arası ve iki katıyla tam bir konak yavrusudur. — T. Buğra
Çekimleme[değiştir]
yavru adının çekimi
Atasözleri[değiştir]
- (aile, primatlar): Ananın bastığı yavru incinmez
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
aile
|
hayvanlar
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "yavru" maddesi
Gagavuzca[değiştir]
Köken[değiştir]
- Eski Türkçe jauru (jauru)
Söyleniş[değiştir]
- Heceleme: yav‧ru
Ad[değiştir]
yavru
- (aile, primatlar) yavru
Kaynakça[değiştir]
- Etymological Dictionaries - Andras Rajki
Kategori:
- Osmanlı Türkçesi kökenli Türkçe sözcükler
- Türkçe 2 heceli sözcükler
- Türkçe IPA okunuşu olan sözcükler
- Türkçe sözcükler
- Türkçe adlar
- Türkçede aile
- Türkçede primatlar
- Türkçe argo
- Türkçede hayvanlar
- Türkçe mecazlar
- Eski Türkçe kökenli Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca 2 heceli sözcükler
- Gagavuzca sözcükler
- Gagavuzca adlar
- Gagavuzcada aile
- Gagavuzcada primatlar