mezun
Türkçe[değiştir]
[me:·zun]
Ön ad[değiştir]
mezun (karşılaştırma daha mezun, üstünlük en mezun)
- bir okulu bitirerek diploma almış
- Bu kitabı ilk okuduğumda, çiçeği burnunda bir fakülte mezunuydum. - A. Ağaoğlu
- (') izin almış, izinli
- Vedia'dan öğrendim, seyahate çıkacakmışsınız, mezunmuşsunuz. - P. Safa
- (') bir iş için yetki verilmiş, yetkili
- Bunu yapmaya mezun değilim.
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "mezun" maddesi