bitirmek
Türkçe[değiştir]
Yazılışlar[değiştir]
Eylem[değiştir]
bitirmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi bitirir) -ir
- bitmesini sağlamak, sona erdirmek, tüketmek, tamamlamak, sonuçlandırmak
- Bu işi sonuna kadar bitirmek lazım. - P. Safa
- güçsüz düşürmek, bitkin duruma getirmek, yormak
- Onu en çok bitiren Filistin, Irak cepheleri oldu. - A. Gündüz
- onulmaz duruma getirmek, mahvetmek
- Yetişir koştuğum aşkın peşi sıra; Bitirdi beni bu içki, bu kumar - C. S. Tarancı
Deyimler[değiştir]
Çeviriler[değiştir]
çeviriler
|
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "bitirmek" maddesi
Türkmence[değiştir]
Eylem[değiştir]
bitirmek
- bitirmek, tamamlamak
- yerine getirmek, yapmak, sonuçlandırmak