emmi

Türkçe

Köken

Arapça

Arapça عم‎ ('emm: amca), çoğulu اعمام (e'mam).

Beluçça ماما (mama: dayı, annenin erkek kardeşi).

Urduca ماما (mama: dayı).

Hintçe मामा (mama: dayı).

Ad

emmi (belirtme hâli emmiyi, çoğulu emmiler)

1. (halk ağzı, aile) amca

   Bir kız bana emmi, dedi, n'eyleyim - Karacaoğlan

Çekimleme

emmi adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		emmi	emmiler
belirtme		emmiyi	emmileri
yönelme		emmiye	emmilere
bulunma		emmide	emmilerde
ayrılma		emmiden	emmilerden
tamlayan		emminin	emmilerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	emmim	emmilerim
	belirtme	emmimi	emmilerimi
	yönelme	emmime	emmilerime
	bulunma	emmimde	emmilerimde
	ayrılma	emmimden	emmilerimden
	tamlayan	emmimin	emmilerimin
2. tekil	yalın	emmin	emmilerin
	belirtme	emmini	emmilerini
	yönelme	emmine	emmilerine
	bulunma	emminde	emmilerinde
	ayrılma	emminden	emmilerinden
	tamlayan	emminin	emmilerinin
3. tekil	yalın	emmisi	emmileri
	belirtme	emmisini	emmilerini
	yönelme	emmisine	emmilerine
	bulunma	emmisinde	emmilerinde
	ayrılma	emmisinden	emmilerinden
	tamlayan	emmisinin	emmilerinin
1. çoğul	yalın	emmimiz	emmilerimiz
	belirtme	emmimizi	emmilerimizi
	yönelme	emmimize	emmilerimize
	bulunma	emmimizde	emmilerimizde
	ayrılma	emmimizden	emmilerimizden
	tamlayan	emmimizin	emmilerimizin
2. çoğul	yalın	emminiz	emmileriniz
	belirtme	emminizi	emmilerinizi
	yönelme	emminize	emmilerinize
	bulunma	emminizde	emmilerinizde
	ayrılma	emminizden	emmilerinizden
	tamlayan	emminizin	emmilerinizin
3. çoğul	yalın	emmisi emmileri
	belirtme	emmisini emmilerini
	yönelme	emmisine emmilerine
	bulunma	emmisinde emmilerinde
	ayrılma	emmisinden emmilerinden
	tamlayan	emmisinin emmilerinin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "emmi" maddesi