كيف

Ayrıca bakınız: کیف

Arapça

Söyleniş

• ses

  (dosya)

Adıl

كيف (alfabe çevirisi gerekiyor)

1. dilediği gibi (ne şekilde ya da hâlde)
   • M.S. 609–632, Kur'an, 3:6
     هُوَ ٱلَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي ٱلْأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَاءُ
2. nasıl (birşeye erişmek için kullanılan imkânlar)

Türetilmiş kavramlar

• كَيْفَمَا‎ (keyfemā)

Türevleri

• Maltaca: kif
• Hijazi Arabic: كيف‎
• Moroccan Arabic: كيف‎
• North Levantine Arabic: كيف‎
• South Levantine Arabic: كيف‎

Köken 2

ك ي ف‎ (k-y-f).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /kajf/

Ad

كَيْف (keyf) e (çoğul كُيُوف‎ (küyūf))

1. âlem, heyecan, iyi mizah
2. dilek, istek
3. durum, hâl
4. koşul, şart
5. (psikoloji) afyon, narkotik
6. (psikoloji) ruh hâli

Çekimleme

كَيْف (keyf) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	كَيْف keyf	الْكَيْف‎ el-keyf	كَيْف keyf
yalın	كَيْفٌ keyfün	الْكَيْفُ‎ el-keyfü	كَيْفُ keyfü
belirtme	كَيْفًا‎ keyfen	الْكَيْفَ‎ el-keyfe	كَيْفَ keyfe
tamlayan	كَيْفٍ keyfin	الْكَيْفِ‎ el-keyfi	كَيْفِ keyfi
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	كَيْفَيْن‎ keyfeyn	الْكَيْفَيْن‎ el-keyfeyn	كَيْفَيْ‎ keyfey
yalın	كَيْفَانِ‎ keyfāni	الْكَيْفَانِ‎ el-keyfāni	كَيْفَا‎ keyfā
belirtme	كَيْفَيْنِ‎ keyfeyni	الْكَيْفَيْنِ‎ el-keyfeyni	كَيْفَيْ‎ keyfey
tamlayan	كَيْفَيْنِ‎ keyfeyni	الْكَيْفَيْنِ‎ el-keyfeyni	كَيْفَيْ‎ keyfey
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	كُيُوف‎ küyūf	الْكُيُوف‎ el-küyūf	كُيُوف‎ küyūf
yalın	كُيُوفٌ‎ küyūfün	الْكُيُوفُ‎ el-küyūfü	كُيُوفُ‎ küyūfü
belirtme	كُيُوفًا‎ küyūfen	الْكُيُوفَ‎ el-küyūfe	كُيُوفَ‎ küyūfe
tamlayan	كُيُوفٍ‎ küyūfin	الْكُيُوفِ‎ el-küyūfi	كُيُوفِ‎ küyūfi

Türevleri

• Maltaca: kif
• Moroccan Arabic: كيف‎
• Azerice: kef
• Ermenice: քեֆ (kʿef)
• İbranice: כֵּיף‎
• Osmanlı Türkçesi: كیف‎
  • Türkçe: keyif
  • Rumence: chef
  • Arnavutça: qejf
  • Yunanca: κέφι (kéfi)
• Farsça: کیف‎
• Rusça: кайф (kayf)

Köken 3

Çoğu mânâsında كَيْف‎ (keyf) isminden türemiştir. “Tamamen kesmek” mânâsında كَافَ‎ (kāfe, “kesmek”) kelimesinin yoğunlaşmış şekli.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /kaj.ja.fa/

Eylem

كَيَّفَ (keyyefe) II, geniş zaman يُكَيِّفُ‎‎ (yükeyyifü)

1. tamamen kesmek
2. düzenlemek
3. şekle, kalıba; adapte etmek, uyarlamak, uydurma yapmak, değiştirmek, nitelemek
4. (modern) birini iyi mizaha getirmek, birini eğlendirerek iyi yapmak
5. (modern) sarhoş

Çekimleme

كَيَّفَ

çekimi (biçim-II sahih)

mastar الْمَصْدَر						تَكْيِيف‎ tekyīf
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل						مُكَيِّف‎ mükeyyif
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول						مُكَيَّف‎ mükeyyef
etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	كَيَّفْتُ‎ keyyeftü	كَيَّفْتَ‎ keyyefte	كَيَّفَ keyyefe		كَيَّفْتُمَا‎ keyyeftümā	كَيَّفَا‎ keyyefā		كَيَّفْنَا‎ keyyefnā	كَيَّفْتُمْ‎ keyyeftüm	كَيَّفُوا‎ keyyefū
	dişil		كَيَّفْتِ‎ keyyefti	كَيَّفَتْ‎ keyyefet			كَيَّفَتَا‎ keyyefetā			كَيَّفْتُنَّ‎ keyyeftünne	كَيَّفْنَ‎ keyyefne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُكَيِّفُ‎ ʾükeyyifü	تُكَيِّفُ‎ tükeyyifü	يُكَيِّفُ‎ yükeyyifü		تُكَيِّفَانِ‎ tükeyyifāni	يُكَيِّفَانِ‎ yükeyyifāni		نُكَيِّفُ‎ nükeyyifü	تُكَيِّفُونَ‎ tükeyyifūne	يُكَيِّفُونَ‎ yükeyyifūne
	dişil		تُكَيِّفِينَ‎ tükeyyifīne	تُكَيِّفُ‎ tükeyyifü			تُكَيِّفَانِ‎ tükeyyifāni			تُكَيِّفْنَ‎ tükeyyifne	يُكَيِّفْنَ‎ yükeyyifne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُكَيِّفَ‎ ʾükeyyife	تُكَيِّفَ‎ tükeyyife	يُكَيِّفَ‎ yükeyyife		تُكَيِّفَا‎ tükeyyifā	يُكَيِّفَا‎ yükeyyifā		نُكَيِّفَ‎ nükeyyife	تُكَيِّفُوا‎ tükeyyifū	يُكَيِّفُوا‎ yükeyyifū
	dişil		تُكَيِّفِي‎ tükeyyifī	تُكَيِّفَ‎ tükeyyife			تُكَيِّفَا‎ tükeyyifā			تُكَيِّفْنَ‎ tükeyyifne	يُكَيِّفْنَ‎ yükeyyifne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُكَيِّفْ‎ ʾükeyyif	تُكَيِّفْ‎ tükeyyif	يُكَيِّفْ‎ yükeyyif		تُكَيِّفَا‎ tükeyyifā	يُكَيِّفَا‎ yükeyyifā		نُكَيِّفْ‎ nükeyyif	تُكَيِّفُوا‎ tükeyyifū	يُكَيِّفُوا‎ yükeyyifū
	dişil		تُكَيِّفِي‎ tükeyyifī	تُكَيِّفْ‎ tükeyyif			تُكَيِّفَا‎ tükeyyifā			تُكَيِّفْنَ‎ tükeyyifne	يُكَيِّفْنَ‎ yükeyyifne
emir الْأَمْر	eril		كَيِّفْ keyyif			كَيِّفَا‎ keyyifā				كَيِّفُوا‎ keyyifū
	dişil		كَيِّفِي‎ keyyifī							كَيِّفْنَ‎ keyyifne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد				ikil الْمُثَنَّى			çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	كُيِّفْتُ‎ küyyiftü	كُيِّفْتَ‎ küyyifte	كُيِّفَ küyyife		كُيِّفْتُمَا‎ küyyiftümā	كُيِّفَا‎ küyyifā		كُيِّفْنَا‎ küyyifnā	كُيِّفْتُمْ‎ küyyiftüm	كُيِّفُوا‎ küyyifū
	dişil		كُيِّفْتِ‎ küyyifti	كُيِّفَتْ‎ küyyifet			كُيِّفَتَا‎ küyyifetā			كُيِّفْتُنَّ‎ küyyiftünne	كُيِّفْنَ‎ küyyifne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُكَيَّفُ‎ ʾükeyyefü	تُكَيَّفُ‎ tükeyyefü	يُكَيَّفُ‎ yükeyyefü		تُكَيَّفَانِ‎ tükeyyefāni	يُكَيَّفَانِ‎ yükeyyefāni		نُكَيَّفُ‎ nükeyyefü	تُكَيَّفُونَ‎ tükeyyefūne	يُكَيَّفُونَ‎ yükeyyefūne
	dişil		تُكَيَّفِينَ‎ tükeyyefīne	تُكَيَّفُ‎ tükeyyefü			تُكَيَّفَانِ‎ tükeyyefāni			تُكَيَّفْنَ‎ tükeyyefne	يُكَيَّفْنَ‎ yükeyyefne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُكَيَّفَ‎ ʾükeyyefe	تُكَيَّفَ‎ tükeyyefe	يُكَيَّفَ‎ yükeyyefe		تُكَيَّفَا‎ tükeyyefā	يُكَيَّفَا‎ yükeyyefā		نُكَيَّفَ‎ nükeyyefe	تُكَيَّفُوا‎ tükeyyefū	يُكَيَّفُوا‎ yükeyyefū
	dişil		تُكَيَّفِي‎ tükeyyefī	تُكَيَّفَ‎ tükeyyefe			تُكَيَّفَا‎ tükeyyefā			تُكَيَّفْنَ‎ tükeyyefne	يُكَيَّفْنَ‎ yükeyyefne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُكَيَّفْ‎ ʾükeyyef	تُكَيَّفْ‎ tükeyyef	يُكَيَّفْ‎ yükeyyef		تُكَيَّفَا‎ tükeyyefā	يُكَيَّفَا‎ yükeyyefā		نُكَيَّفْ‎ nükeyyef	تُكَيَّفُوا‎ tükeyyefū	يُكَيَّفُوا‎ yükeyyefū
	dişil		تُكَيَّفِي‎ tükeyyefī	تُكَيَّفْ‎ tükeyyef			تُكَيَّفَا‎ tükeyyefā			تُكَيَّفْنَ‎ tükeyyefne	يُكَيَّفْنَ‎ yükeyyefne