uydurma
Türkçe[değiştir]
Ad[değiştir]
uydurma (belirtme hâli uydurmayı, çoğulu uydurmalar)
Çeviriler[değiştir]
Ön ad[değiştir]
uydurma (karşılaştırma daha uydurma, üstünlük en uydurma)
- gerçek dışı, uydurulmuş olan, yalan, sahte, asılsız, düzme
- Atatürk'ün Osmanlıcayı Türkçeleştirmek hususundaki güzel arzusunu bugünkü 'uydurma dilcilik' gayretine alet etmişiz. - B. Felek
- yeni biçim verilmiş
- Ben babamın eskilerinden uydurma şeylerle giyiniyordum. - H. Z. Uşaklıgil
Çeviriler[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "uydurma" maddesi
Azerice[değiştir]
Ad[değiştir]
uydurma
- uydurma