ot

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Ott, öt

Türkçe[değiştir]

Söyleniş[değiştir]

Heceleme: ot

[değiştir]

ot (belirtme hâli odu, çoğulu otlar) -tu

Vikipedi
Vikipedi
ot hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
Ot
  1. (bitki anatomisi) toprak üstündeki bölümleri odunlaşmayıp yumuşak kalan, ilkbaharda bitip bir iki mevsim sonra kuruyan küçük bitkiler
    Etrafımızda uzun otlar, yalçın kayalar vardı. - Aka Gündüz
  2. (halk ağzı) (Kahramanmaraş ağzı) (Andırın ağzı) (Düziçi ağzı) dudak arasına atılan meşe külü ve tütünden yapılan keyif verici madde

Çeviriler[değiştir]

Üst kavramlar[değiştir]

Alt kavramlar[değiştir]

Deyimler[değiştir]

Türetilmiş kavramlar[değiştir]

Kaynakça[değiştir]

Atasözleri[değiştir]

Azerice[değiştir]

[değiştir]

ot

  1. (bitki anatomisi) ot

Çağatayca[değiştir]

[değiştir]

  1. (yangın) ateş
  2. nar
  3. ağu, zehir
  4. geç mânâsına dahi gelir

Gagavuzca[değiştir]

Köken[değiştir]

Eski Türkçe

[değiştir]

ot

  1. (bitki anatomisi) ot

Karaçay Balkarcası[değiştir]

[değiştir]

  1. (yangın) ateş

Kumanca[değiştir]

[değiştir]

ot

  1. (yangın) ateş

Özbekçe[değiştir]

[değiştir]

ot

  1. (atgiller) at
  2. (dil bilimi) ad, isim

Şorca[değiştir]

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[değiştir]

  1. (yangın) ateş

Türkmence[değiştir]

[değiştir]

ot

  1. (yangın) ateş

Uygurca[değiştir]

[değiştir]

ot

  1. (bitki anatomisi) ot