ağu
Türkçe[değiştir]
Köken[değiştir]
- Eski Türkçe ağı (ağı)
Söyleniş[değiştir]
Ad[değiştir]
ağu (belirtme hâli ağunu, çoğulu ağular) ağu -su
- (halk ağzı, zehirler) zehir
- Elinde sükkeri ayruğa sunup / Ağuyu kendi yutmaktır, adı aşk. — Eşrefoğlu Rûmî, Adı aşk şiirinden
Çekimleme[değiştir]
ağu adının çekimi
Eş anlamlılar[değiştir]
Türetilmiş kavramlar[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- Türk Dil Kurumuna göre "ağu" maddesi
Çağatayca[değiştir]
Ad[değiştir]
Tatarca[değiştir]
Kaynakça[değiştir]
- KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.
Ad[değiştir]
ağu
Zazaca[değiştir]
Ad[değiştir]
ağu e