آغاچ
Osmanlı Türkçesi
[değiştir]
Köken
[değiştir]- Eski Türkçe yıgaç (yıgaç).
Söyleniş
[değiştir]Ad
[değiştir]آغاچ (ağaç)
Çekimleme
[değiştir]آغاچ (ağaç) adının çekimi
| tekil | çoğul | |
|---|---|---|
| yalın | آغاچ ağaç |
آغاچلر ağaçlar |
| belirtme | آغاچی ağacı |
آغاچلری ağaçları |
| yönelme | آغاچه ağaca |
آغاچلره ağaçlara |
| bulunma | آغاچده ağaçta |
آغاچلرده ağaçlarda |
| ayrılma | آغاچدن ağaçtan |
آغاچلردن ağaçlardan |
| tamlayan | آغاچڭ ağacın |
آغاچلرڭ ağaçların |
| iyelik | ||
| tekil | çoğul | |
| 1. tekil (benim) | آغاچم ağacım |
آغاچلرم ağaçlarım |
| 2. tekil (senin) | آغاچڭ ağacın |
آغاچلرڭ ağaçların |
| 3. tekil (onun) | آغاچی ağacı |
آغاچلری ağaçları |
| 1. çoğul (bizim) | آغاچمز ağacımız |
آغاچلرمز ağaçlarımız |
| 2. çoğul (sizin) | آغاچڭز ağacınız |
آغاچلرڭز ağaçlarınız |
| 3. çoğul (onların) | آغاچی ağacı آغاچلری ağaçları | |