sene
Türkçe
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]- Heceleme: se‧ne
Köken
[düzenle]Ad
[düzenle]sene (belirtme hâli seneyi, çoğulu seneler)
- (zaman) dünya’nın Güneş etrafında bir tam dönüş süresi, yıl
- Önde zeytin ağaçları, arkasında yâr. Sene 1946. Mevsim sonbahar. - B. R. Eyuboğlu
Deyimler
[düzenle]Çeviriler
[düzenle]Kaynakça
[düzenle]- Türk Dil Kurumuna göre "sene" maddesi
Kırım Tatarcası
[düzenle]Ad
[düzenle]sene
- (zaman) sene
Türkmence
[düzenle]Ad
[düzenle]sene
- (zaman) sene
Kaynakça
[düzenle]- Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.