secde

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi سجده‎, o da Arapça سَجْدَة‎ (secde).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): sed͡ʒˈde
• Heceleme: sec‧de

Ad

secde (belirtme hâli secdeyi, çoğulu secdeler) secde -si

1. (İslâm) genellikle namaz kılarken alnı, el ayalarını, dizleri ve ayak parmaklarını yere getirerek alınan durum

Çekimleme

secde adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		secde	secdeler
belirtme		secdeyi	secdeleri
yönelme		secdeye	secdelere
bulunma		secdede	secdelerde
ayrılma		secdeden	secdelerden
tamlayan		secdenin	secdelerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	secdem	secdelerim
	belirtme	secdemi	secdelerimi
	yönelme	secdeme	secdelerime
	bulunma	secdemde	secdelerimde
	ayrılma	secdemden	secdelerimden
	tamlayan	secdemin	secdelerimin
2. tekil	yalın	secden	secdelerin
	belirtme	secdeni	secdelerini
	yönelme	secdene	secdelerine
	bulunma	secdende	secdelerinde
	ayrılma	secdenden	secdelerinden
	tamlayan	secdenin	secdelerinin
3. tekil	yalın	secdesi	secdeleri
	belirtme	secdesini	secdelerini
	yönelme	secdesine	secdelerine
	bulunma	secdesinde	secdelerinde
	ayrılma	secdesinden	secdelerinden
	tamlayan	secdesinin	secdelerinin
1. çoğul	yalın	secdemiz	secdelerimiz
	belirtme	secdemizi	secdelerimizi
	yönelme	secdemize	secdelerimize
	bulunma	secdemizde	secdelerimizde
	ayrılma	secdemizden	secdelerimizden
	tamlayan	secdemizin	secdelerimizin
2. çoğul	yalın	secdeniz	secdeleriniz
	belirtme	secdenizi	secdelerinizi
	yönelme	secdenize	secdelerinize
	bulunma	secdenizde	secdelerinizde
	ayrılma	secdenizden	secdelerinizden
	tamlayan	secdenizin	secdelerinizin
3. çoğul	yalın	secdesi secdeleri
	belirtme	secdesini secdelerini
	yönelme	secdesine secdelerine
	bulunma	secdesinde secdelerinde
	ayrılma	secdesinden secdelerinden
	tamlayan	secdesinin secdelerinin

Üst kavramlar

• ibadet

Alt kavramlar

• secde-i sehiv (sehiv secdesi), şükür secdesi, tilâvet secdesi, yanılma secdesi

Sözcük birliktelikleri

• secde ayeti, secde etme, secde gülü, Secde Suresi, secdesiz namaz, secdeye gitmek, secdeye kapanmak

Türetilmiş kavramlar

• secdegâh, secdece, secdeci, secdeli, secdesiz, secdeyken, secdeyle, secdeyse, sucût

Çeviriler

secde

• Almanca: Niederwerfung (de) d
• Arapça: سَجْدَة‎ (ar) d (secde)
• Azerice: səcdə (az)
• İngilizce: prostration (en)
• Osmanlı Türkçesi: سجده‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "secde" maddesi

Türkmence

Köken

Arapça سَجْدَة‎ (secde)

Ad

secde

1. baş eğme, bağlı olma

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.