sahih

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi صحيح‎, Arapça صَحِيح‎ (ṣaḥīḥ).

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /sa.ˈhih/
• Heceleme: sa‧hih

Ön ad

sahih (karşılaştırma daha sahih, üstünlük en sahih)

1. doğru, gerçek, hakikî, sağın

   "Ehl-i Sünnet'te Mehdî ile alâkalı hadisler ya sarih, ya da sahihtir" dedi.

Kelime birliktelikleri

• sahih hadis

Çeviriler

sahih

• Arapça: صَحِيح‎ (ar) (ṣaḥīḥ)
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: صحيح‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sahih" maddesi