sağduyu

Türkçe

Köken

sağ + duyu

Söyleniş

• Heceleme: sağ‧du‧yu

Ad

sağduyu (belirtme hâli sağduyunu, çoğulu sağduyular)

1. doğru, akla uygun yargılar verme yeteneği

   Bu halk çocuğunun sağduyusu, temiz bir yüreği, yiğitliği ve hepsiyle beraber saflığı vardır. - F. R. Atay

2. (felsefe) doğru ile yanlışı birbirinden ayırma yeteneği veya doğru yargılama gücü

Eş anlamlılar

• aklıselîm, hissiselîm

Çeviriler

akla uygun yargılar verme yeteneği

• Osmanlı Türkçesi: عقل سليم‎ (ota) (akl-ı selim)
• İngilizce: common sense (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "sağduyu" maddesi