sürücü belgesi

Türkçe

Ad

sürücü belgesi (belirtme hâli sürücü belgesini, çoğulu sürücü belgeleri)

1. (kara ulaşımı) taşıt sürücülerine, ilgililerce verilen araç kullanmada yeterli olmayı gösteren belge, yeterlik belgesi, ehliyetname, ehliyet

Çekimleme

sürücü belgesi adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	sürücü belgesi	sürücü belgeleri
belirtme	sürücü belgesini	sürücü belgelerini
yönelme	sürücü belgesine	sürücü belgelerine
bulunma	sürücü belgesinde	sürücü belgelerinde
ayrılma	sürücü belgesinden	sürücü belgelerinden
tamlayan	sürücü belgesinin	sürücü belgelerinin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	sürücü belgem	sürücü belgelerim
2. tekil (senin)	sürücü belgen	sürücü belgelerin
3. tekil (onun)	sürücü belgesi	sürücü belgeleri
1. çoğul (bizim)	sürücü belgemiz	sürücü belgelerimiz
2. çoğul (sizin)	sürücü belgeniz	sürücü belgeleriniz
3. çoğul (onların)	sürücü belgesi sürücü belgeleri

Çeviriler

ulaşım

• Fince: ajokortti (fi)

• İsveççe: körkort (sv)
• Kırım Tatarca: aydavcı şeadetnamesi (crh)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "belgesi sürücü belgesi"