ehliyet

Türkçe

Köken

• Arapça

Ad

ehliyet (belirtme hâli ehliyeti, çoğulu ehliyetler)

1. (kara ulaşımı) karayolunda seyreden motorlu veya motorsuz araçları kullanabilirlik için verilen belge
2. ustalık, uzluk
   • Üstat, ehliyetin son olgunluk merhalesini ifade ettiğinden yaş, baş ve sakal mefhumlarını da ihtiva ederdi. -A. Haşim
3. yeterlik

Eş anlamlılar

• sürücü belgesi

Çeviriler

• Almanca: Führerschein (de)
• Arnavutça: leja e drejtimit (sq)
• Azerice: sürücülük vəsiqəsi (az)
• Çekçe: řidičský průkaz (cs)
• Danca: kørekort (da)
• Endonezce: surat izin mengemudi (id)
• Estonca: juhiluba (et)
• Fince: ajokortti (fi)
• Fransızca: permis de conduire (fr)
• Hırvatça: vozačka dozvola (hr)
• İngilizce: driving licence (en), driver's licence (en), driver's license (en)

• İspanyolca: licencia de conducción (es)
• İsveççe: körkort (sv)
• İtalyanca: patente di guida (it)
• Lehçe: prawo jazdy (pl)
• Kürtçe: ajoname (ku) dişil
• Malayca: lesen memandu (ms)
• Hollandaca: rijbewijs (nl)
• Norveççe: førarkort (no), førerkort (no)
• Portekizce: carta de condução (pt)
• Rusça: водительское удостоверение (ru) (voditelʹskoye udostovereniye)
• Yunanca:
  • Modern Yunanca: άδεια οδήγησης (el) (ádeia odígisis)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "ehliyet"