ruhi

Türkçe

Farklı yazılışlar

• ruhî

Köken

Osmanlı Türkçesi روحی‎, Arapça روحي‎

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ɾuː.hiː/
• Heceleme: ru‧hi

Ön ad

ruhi (karşılaştırma daha ruhi, üstünlük en ruhi)

1. (felsefe, psikoloji) ruhla alakalı olan
2. (felsefe, psikoloji) psikoloji ile alakalı, psikolojik

   Bedenî ve ruhi yetersizliği olanlar çalışma şartları bakımından özel olarak korunurlar. — Anayasa

   Maddi ve ruhi kültürün yükselişi, mütemadi değişikliklerde ifade olunan mütemadi bir akışı icap ettirir. — N. Hikmet

Eş anlamlılar

• psişik, ruhsal, tinsel

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "ruhi" maddesi

Azerice

Köken

Arapça روحي‎.

Söyleniş

• Heceleme: ru‧hi

Ön ad

ruhi

1. (felsefe, psikoloji) ruhi