rök

Ayrıca bakınız: ROK, Rok, Rök, rok, rǫk, rɔk, rɵk, rɔ̈k, røk, ròk, rȫk

İsveççe

Köken

Eski Norveççe reykr sözcüğünden, o da Ana Cermence *raukiz sözcüğünden.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /røːk/

• Ses

  (dosya)

• Kafiyeler: -øːk

Ad

rök g (belirtme hâli, çoğulu rökar)

1. (sayılamaz) diman
2. (günlük konuşma, sayılabilir) sigara
3. (sayılamaz) duman

Çekimleme

rök kelimesinin çekimi

	tekil (singular)		çoğul (plural)
	belirsiz (obestämd)	belirli (bestämd)	belirsiz (obestämd)	belirli (bestämd)
yalın (nominativ)	rök	röken	rökar	rökarna
tamlayan (genitiv)	röks	röken s	rökar s	rökarnas

Ayrıca bakınız

• röka
• ryka

Eylem

rök

1. röka sözcüğünün emir kipi çekimi

Anagramlar

• kör