okyanus

Türkçe

Köken

Lütfen bir dil kodu girin.

Söyleniş

• Heceleme: ok · ya · nus

Ad

okyanus (belirtme hâli okyanusu, çoğulu okyanuslar)

1. (doğa bilimi, coğrafya, okyanus bilimi) kıtaları birbirinden ayıran deniz, ana deniz, umman

   Atlas Okyanusu. Hint Okyanusu.

Çekimleme

okyanus adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	okyanus	okyanuslar
belirtme	okyanusu	okyanusları
yönelme	okyanusa	okyanuslara
bulunma	okyanusta	okyanuslarda
ayrılma	okyanustan	okyanuslardan
tamlayan	okyanusun	okyanusların
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	okyanusum	okyanuslarım
2. tekil (senin)	okyanusun	okyanusların
3. tekil (onun)	okyanusu	okyanusları
1. çoğul (bizim)	okyanusumuz	okyanuslarımız
2. çoğul (sizin)	okyanusunuz	okyanuslarınız
3. çoğul (onların)	okyanusu okyanusları

Çeviriler

doğa

• Almanca: Ozean (de)
• Arnavutça: oqean (sq)
• Azerice: okean (az)
• Bulgarca: океан (bg) (okean)
• Estonca: ookean (et)
• Fince: valtameri (fi)
• Fransızca: océan (fr)
• Hollandaca: oceaan (nl) e

• İngilizce: ocean (en)
• İsveççe: ocean (sv), världshav (sv)
• Kürtçe: okyanos (ku)
• Macarca: óceán (hu)
• Rusça: океан (ru) (okean)
• Türkmence: okean (tk)
• Yunanca
  • Modern Yunanca: οκεανός (el) (okeanós)

Alt kavramlar

• Atlantik
• Atlas Okyanusu
• Büyük Okyanus
• Pasifik Okyanusu
• Hint Okyanusu

Sözcük birliktelikleri

• okyanus çukuru
• okyanus mavisi

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "okyanus"