okullu

Türkçe

Köken

okul + -lu

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /o.kul.ˈlu/
• Heceleme: o‧kul‧lu

Ad

okullu (belirtme hâli okullunu, çoğulu okullular) , sahiplik şekli okullu -su

1. okula devam eden kimse

Çekimleme

okullu adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		okullu	okullular
belirtme		okullunu	okulluları
yönelme		okulluna	okullulara
bulunma		okullunda	okullularda
ayrılma		okullundan	okullulardan
tamlayan		okullunun	okulluların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	okullum	okullularım
	belirtme	okullumu	okullularımı
	yönelme	okulluma	okullularıma
	bulunma	okullumda	okullularımda
	ayrılma	okullumdan	okullularımdan
	tamlayan	okullumun	okullularımın
2. tekil	yalın	okullun	okulluların
	belirtme	okullunu	okullularını
	yönelme	okulluna	okullularına
	bulunma	okullunda	okullularında
	ayrılma	okullundan	okullularından
	tamlayan	okullunun	okullularının
3. tekil	yalın	okullusu	okulluları
	belirtme	okullusuyu	okullularını
	yönelme	okullusuya	okullularına
	bulunma	okullusunda	okullularında
	ayrılma	okullusundan	okullularından
	tamlayan	okullusuyun	okullularının
1. çoğul	yalın	okullumuz	okullularımız
	belirtme	okullumuzu	okullularımızı
	yönelme	okullumuza	okullularımıza
	bulunma	okullumuzda	okullularımızda
	ayrılma	okullumuzdan	okullularımızdan
	tamlayan	okullumuzun	okullularımızın
2. çoğul	yalın	okullunuz	okullularınız
	belirtme	okullunuzu	okullularınızı
	yönelme	okullunuza	okullularınıza
	bulunma	okullunuzda	okullularınızda
	ayrılma	okullunuzdan	okullularınızdan
	tamlayan	okullunuzun	okullularınızın
3. çoğul	yalın	okullusu	okulluları
	belirtme	okullusuyu	okullularını
	yönelme	okullusuya	okullularına
	bulunma	okullusunda	okullularında
	ayrılma	okullusundan	okullularından
	tamlayan	okullusuyun	okullularının

Eş anlamlılar

• mektepli, öğrenci, talebe

Benzer kelimeler

• okulu

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "okullu" maddesi

Anagramlar

• kullu ol, o kullu, ol kulu