naziklik

Türkçe

Köken

Farsça nazik + Türkçe -lik.

Ad

naziklik (belirtme hâli nazikliği, çoğulu naziklikler)

1. nazik olma durumu veya nazikçe davranış, nezaket

Çekimleme

naziklik adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		naziklik	naziklikler
belirtme		nazikliği	naziklikleri
yönelme		nazikliğe	nazikliklere
bulunma		naziklikte	nazikliklerde
ayrılma		naziklikten	nazikliklerden
tamlayan		nazikliğin	nazikliklerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	nazikliğim	nazikliklerim
	belirtme	nazikliğimi	nazikliklerimi
	yönelme	nazikliğime	nazikliklerime
	bulunma	nazikliğimde	nazikliklerimde
	ayrılma	nazikliğimden	nazikliklerimden
	tamlayan	nazikliğimin	nazikliklerimin
2. tekil	yalın	nazikliğin	nazikliklerin
	belirtme	nazikliğini	nazikliklerini
	yönelme	nazikliğine	nazikliklerine
	bulunma	nazikliğinde	nazikliklerinde
	ayrılma	nazikliğinden	nazikliklerinden
	tamlayan	nazikliğinin	nazikliklerinin
3. tekil	yalın	nazikliği	naziklikleri
	belirtme	nazikliğini	nazikliklerini
	yönelme	nazikliğine	nazikliklerine
	bulunma	nazikliğinde	nazikliklerinde
	ayrılma	nazikliğinden	nazikliklerinden
	tamlayan	nazikliğinin	nazikliklerinin
1. çoğul	yalın	nazikliğimiz	nazikliklerimiz
	belirtme	nazikliğimizi	nazikliklerimizi
	yönelme	nazikliğimize	nazikliklerimize
	bulunma	nazikliğimizde	nazikliklerimizde
	ayrılma	nazikliğimizden	nazikliklerimizden
	tamlayan	nazikliğimizin	nazikliklerimizin
2. çoğul	yalın	nazikliğiniz	naziklikleriniz
	belirtme	nazikliğinizi	nazikliklerinizi
	yönelme	nazikliğinize	nazikliklerinize
	bulunma	nazikliğinizde	nazikliklerinizde
	ayrılma	nazikliğinizden	nazikliklerinizden
	tamlayan	nazikliğinizin	nazikliklerinizin
3. çoğul	yalın	nazikliği	naziklikleri
	belirtme	nazikliğini	nazikliklerini
	yönelme	nazikliğine	nazikliklerine
	bulunma	nazikliğinde	nazikliklerinde
	ayrılma	nazikliğinden	nazikliklerinden
	tamlayan	nazikliğinin	nazikliklerinin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "naziklik" maddesi