musallat

Türkçe

Ön ad

musallat (karşılaştırma daha musallat, üstünlük en musallat)

1. Bir kimse veya şeyin üzerine bıktıracak kadar düşen

Köken

Arapça

Türkmence

Ad

musallat (musallat)

1. Musallat, belâ

Kaynakça

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Osmanlı Türkçesi

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Osmanlı Türkçesi alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Ön ad

1. Rahatsız eden. tasallut eden.
2. Sataşan, ilişmiş, rahat bırakmayan

Köken

Arapça

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "musallat" maddesi