müntesip

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi منتسب‎ sözcüğünden devralındı

Ön ad

müntesip (karşılaştırma daha müntesip, üstünlük en müntesip)

1. bir yere, birine bağlanmış, kapılanmış, intisap etmiş olan
2. ilgisi bulunan, ilgili
3. muhip

Çeviriler

çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "müntesip" maddesi