mübalağa etmek
Türkçe
[düzenle]Eylem
[düzenle]mübalağa etmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi mübalağa eder) mübalağa etmek -der
- abartmak, bir şeyi haddinden artık şişirtmek, artırmak, büyütmek.
Kaynakça
[düzenle]Türk Dil Kurumuna göre "mübalağa etmek" maddesi