kurulu

Türkçe

Köken

kurul + -u

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ku.ɾu.ˈlu/
• Heceleme: ku‧ru‧lu

Ad

kurulu

1. kurul (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. belirtme tekil
   2. üçüncü tekil şahıs iyelik tekil
   3. üçüncü çoğul şahıs iyelik tekil

Ön ad

kurulu (karşılaştırma daha kurulu, üstünlük en kurulu)

1. Kurulmuş olan, oturmuş, yerleşmiş

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kurulu" maddesi