kulüpçülük

Türkçe

Köken

kulüpçü + -lük

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /culypt͡syˈlyc/
• Heceleme: ku‧lüp‧çü‧lük

Ad

kulüpçülük (belirtme hâli kulüpçülüğü, çoğulu kulüpçülükler)

1. Kulüpçünün yaptığı iş

Türetilmiş kavramlar

• kulüpçülükken, kulüpçülükle, kulüpçülüklü, kulüpçülükse, kulüpçülüksüz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kulüpçülük" maddesi