kulüpçü

Türkçe

Köken

kulüp + -çü

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /culypˈt͡sy/
• Heceleme: ku‧lüp‧çü

Ad

kulüpçü (belirtme hâli kulüpçüyü, çoğulu kulüpçüler)

1. Kulüp işleten kimse

Üst kavramlar

• işveren

Türetilmiş kavramlar

• kulüpçülü, kulüpçülük, kulüpçüsüz, kulüpçüyken, kulüpçüyle, kulüpçüyse

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kulüpçü" maddesi