İçeriğe atla

kon

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: koń, kon-, kóń, kôň

Çağatayca

[düzenle]
  1. mesken, oturak

Eski Türkçe

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. (boynuzlugiller) koyun

Kaynakça

[düzenle]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.