kendin
Türkçe
[düzenle]Köken
[düzenle]Söyleniş
[düzenle]Adıl
[düzenle]kendin
- (dönüşlü dönüşlü): Kişinin yanındakiyle konuşurken kullanabildiği bir söz.
- Kendin düşün, her şeyi de bana sorma!
Ayrıca bakınız
[düzenle]| Türkçe dönüşlü zamirler | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| adet | 1. kişi | 2. kişi | 3. kişi | |||
| tekil | kendim | kendin | kendisi | |||
| çoğul | kendimiz | kendiniz | kendileri | |||